W przywołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 roku w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej uregulowano wysokość diet, z uwzględnieniem czasu trwania podróży, a w przypadku podróży poza granicami kraju – walutę, w jakiej będzie ustalana dieta i limit na nocleg w poszczególnych państwach, a także warunki zwrotu kosztów przejazdów, noclegów i innych wydatków. Co prawda odnosi się ono do pracowników sfery budżetowej, jednak pomocniczo korzysta z niego także sektor prywatny. Jeżeli jednak pracownik jest zatrudniony u innego pracodawcy niż z sektora budżetowego to warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej określa się w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania, przy czym jej wysokość nie może być niższa niż określona dla pracowników sektora budżetowego.

Dieta ma na celu pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w trakcie podróży służbowej. Można się zastanowić, czy spełniała one swoje cele w sytuacji, gdy jej wysokość nie uległa zmianie od niemal 10 lat.

W rozporządzeniu podwyższono wartości diet dla podróży służbowych odbywanych w następujących krajach: Arabia saudyjska, Australia, Austria, Belgia, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Gruzja, Indie, Izrael, Jordania, Kazachstan, Kuba, Litwa, Macedonia, Meksyk, Mołdawia, Norwegia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Wielka Brytania, Włochy, Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Dodatkowo w załączniku dodano Watykan, dla którego wcześniej nie przewidziano odrębnej wysokości diety. Ponadto ustalono kwotowe wartości diet w przypadku podróży odbywanych w Andora, Liechtenstein, Luksemburg, Monako, Palestyna, San Marino. Do tej pory odwoływano się do wysokości diet dla innych państw.

Warto zwrócić uwagę, że rozporządzenie zmieniające przewiduje także przepisy przejściowe. Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 w przypadku podróży służbowej poza granicami kraju, rozpoczętej i niezakończonej przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, należności z tytułu podróży służbowej ustala się: za czas podróży przypadający przed dniem wejścia w życie rozporządzenia – na podstawie przepisów rozporządzenia w brzmieniu dotychczasowym, natomiast za czas podróży przypadający od dnia wejścia w życie rozporządzenia – na podstawie przepisów rozporządzenia w nowym brzmieniu.