Prawo Pracy
02.07.2024 r.
3 min

Transfer przedsiębiorstwa - relacje między pracownikami, a podmiotem przejmującym

Ekspert PCKP

Skopiuj link
Prawo Pracy
02.07.2024r.
3 min

Ustawodawca reguluje problematykę przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę w art. 23(1) kodeksu pracy. W tym przepisie ustawodawca ukształtował sytuację prawną pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy, który przechodzi na innego pracodawcę w całości lub części, oraz sytuację prawną podmiotu, który – przejmując ten zakład lub jego część – stał się pracodawcą wszystkich pracowników zatrudnionych w tych jednostkach.

Zgodnie z treścią art. 231 § 1 kodeksu pracy w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. W związku z tym, stosunek pracy z nowym pracodawcą nawiązuje się z mocy prawa, a strony nie muszą zawierać nowej umowy o pracę (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 września 1990 roku, sygn. akt I PR 251/90).

Podmiot przejmujący wchodzi w ogół praw i obowiązków wynikających z nawiązanych stosunków pracy z poprzednim pracodawcą. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, odpowiada on solidarnie z dotychczasowym pracodawcą. Pracownicy również zachowują wszelkie prawa, jakie przysługiwały im wobec poprzedniego pracodawcy, i ciążą na nich te same obowiązki, jakie byli obowiązani wykonywać wobec poprzedniego pracodawcy. Dotychczasowe warunki pracy wiążą strony stosunku pracy (nowego pracodawcę i pracownika) do chwili ich wypowiedzenia (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 października 1997 roku, sygn. akt III ZP 35/97).

W dalszym ciągu mają zastosowanie wszelkie porozumienia normatywne, takie jak chociażby układy zbiorowe pracy czy regulaminy wynagradzania, nawet jeżeli umowy o pracę nie odwołują się do nich wprost, ale faktycznie były i są one stosowane (dorozumiane stosowanie). Nowego pracodawcę wiążą jednak tylko warunki określające indywidualny stosunek pracy wynikające z porozumień normatywnych. Przywołany wyżej przepis nie odnosi się do sfery zbiorowego prawa pracy, zatem nowy pracodawca nie staje się z mocy prawa stroną układu zbiorowego pracy. Zgodnie z art. 2418 § 1 kodeksu pracy, w okresie jednego roku od przejęcia zakładu pracy (na podstawie art. 231 kodeksu pracy) do pracowników tego zakładu, stosuje się postanowienia układu, którym byli objęci przed jego przejęciem. Pracodawca może stosować do tych pracowników warunki korzystniejsze od wynikających z dotychczasowego układu.

Transfer przedsiębiorstwa w oparciu o analizowaną regulację nie powoduje powstania po stronie nowego pracodawcy żadnych obowiązków wobec pracowników, z którymi stosunki pracy zostały rozwiązane przed przejściem zakładu na innego pracodawcę. Jak już zostało wskazane, poprzedni i nowy pracodawca odpowiadają natomiast solidarnie za zobowiązania wynikające ze stosunków pracy, które powstały przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę.