Elementy obligatoryjne można znaleźć w art. 29 § 1 kodeksu pracy. Zgodnie z jego treścią umowa o pracę określa:

• strony umowy,
• adres siedziby pracodawcy (a w przypadku pracodawcy będącego osobą fizyczną nieposiadającego siedziby – adres zamieszkania),
• rodzaj umowy,
• data jej zawarcia,
• warunki pracy i płacy, w szczególności:
  • rodzaj pracy;
  • miejsce lub miejsca wykonywania pracy;
  • wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia;
  • wymiar czasu pracy;
  • dzień rozpoczęcia pracy;
  • w przypadku umowy o pracę na okres próbny: czas jej trwania lub dzień jej zakończenia oraz, gdy strony tak uzgodnią, postanowienie o przedłużeniu umowy o czas urlopu, a także o czas innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli wystąpią takie nieobecności, okres, na który strony mają zamiar zawrzeć umowę o pracę na czas określony w przypadku, o którym mowa w art. 25 § 2² kodeksu pracy, a także postanowienie o wydłużeniu umowy w przypadku, o którym mowa w art. 25 § 2³ kodeksu pracy;
  • w przypadku umowy o pracę na czas określony – czas jej trwania lub dzień jej zakończenia.

Rodzaj pracy jest jednym z najważniejszych składników umowy o pracę. Jego brak skutkować może nieważnością całej czynności prawnej. Na podstawie analizy art. 29 § 1 kodeksu pracy w związku z art. 22 kodeksu pracy przyjmuje się, iż na konieczną treść umowy o pracę składają się: rodzaj pracy oraz wynagrodzenie pracownika.

„Określenie rodzaju pracy jest niezbędnym elementem umowy o pracę. Bez niego nie byłoby bowiem wiadomo, wykonywania jakiej pracy pracodawca może domagać się od pracownika. Gdy rodzaj pracy nie jest określony w pisemnej lub ustnej umowie o pracę, o zgodnym zamiarze stron można wnioskować z całokształtu okoliczności, np. na podstawie kwalifikacji pracownika, rodzaju produkcji prowadzonej przez pracodawcę lub a w razie podjęcia pracy przez pracownika – na podstawie rodzaju wykonywanych przez niego czynności. Jeżeli jednak w żaden sposób nie da się ustalić rodzaju pracy, należy uznać, że nie doszło do zawarcia umowy o pracę.” (K. Jaśkowski [w:] E. Maniewska, K. Jaśkowski, Kodeks pracy. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2023).

Rodzaj pracy może zostać określony w umowie o pracę poprzez wskazanie konkretnego stanowiska, funkcji, zawodu, specjalności, opis pracy, jej charakteru lub czynności, które mają być wykonywane przez pracownika. Powinien on zostać sformułowany w sposób na tyle konkretny, by nie wzbudzał wątpliwości w przedmiocie powinności pracownika.

Ponadto „rodzaj pracy może zostać doprecyzowany przez zakres obowiązków art. 100 § 1 k.p. [kodeksu pracy] w zw. z art. 22 § 1 k.p. W zależności od sposobu jego przyjęcia wykazuje on różny charakter prawny. Jeśli zostanie uzgodniony między stronami w drodze porozumienia, będzie traktowany jako część umowy o pracę. Najczęściej jednak zakres czynności jest ustalany jednostronnie przez pracodawcę już w trakcie trwania stosunku pracy, na co wyraźnie wskazuje art. 94 pkt 1 k.p.” (M. Tomaszewska [w:] Kodeks pracy. Komentarz. Tom I. Art. 1-93, wyd. VI, red. K. W. Baran, Warszawa 2022).