Omawiana umowa określa wzajemne prawa i obowiązki pracodawcy i pracownika związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych przez tego ostatniego. W przedmiotowej umowie należy określić m.in. długość okresu odpracowania oraz koszt świadczeń dodatkowych poniesionych przez pracodawcę, które pracownik będzie zobowiązany mu zwrócić w przypadkach określonych w art. 103⁵ kodeksu pracy.

W myśl art. 103⁴ § 2 kodeksu pracy, umowa nie może zawierać postanowień mniej korzystnych dla pracownika niż przepisy zawarte w rozdziale poświęconym podnoszeniu kwalifikacji zawodowych, czyli w art. 102-103⁶ kodeksu pracy. Przepisy te nie precyzują, w jaki sposób należy ustalać długość okresu odpracowania. W szczególności zaś nie wprowadzają zasady, zgodnie z którą na poczet okresu odpracowania wliczane są wyłącznie okresy efektywnego świadczenia pracy. Tym samym, nieobecności w pracy spowodowane dowolną przyczyną, przypadające w okresie odpracowania nie zawieszają biegu tego okresu. Postanowienia umowy szkoleniowej zawierające odmienną w tym zakresie regulację byłyby niekorzystne dla pracownika. W konsekwencji należałoby je uznać za nieważne.