Do okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia, wlicza się okres zatrudnienia pracownika u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła wskutek przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę na podstawie art. 23¹ kodeksu pracy, a także w przypadkach, gdy na mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika (art.36 ust. 1¹ kodeksu pracy). Do stażu pracy u danego pracodawcy nie wlicza się natomiast okresu urlopu bezpłatnego udzielonego pracownikowi na zasadach art. 174 kodeksu pracy. Wliczeniu będzie natomiast podlegał urlop bezpłatny udzielony na zasadach art. 174¹ kodeksu pracy.

Ustalając długość okresu wypowiedzenia należy mieć na względzie całość okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy, w tym również okres wypowiedzenia. Jeżeli w okresie wypowiedzenia pracownik osiągnąłby staż pracy uprawniający go do dłuższego okresu wypowiedzenia, umowa o pracę ulega rozwiązaniu z upływem dłuższego okresu. Powyższe wynika z uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 stycznia 2003 roku, sygn. akt III PZP 20/02.

„[…] o długości przewidzianych w art. 36 § 1 KP okresów wypowiedzenia nie decyduje staż pracy w momencie wręczenia wypowiedzenia, lecz staż pracy, jaki będzie posiadał pracownik w terminie wypowiedzenia, czyli ostatniego dnia okresu wypowiedzenia. Staż ten jest więc liczony od dnia zawarcia umowy o pracę do daty jej rozwiązania z upływem okresu wypowiedzenia (por. uchw. SN z 4.4.1979 r., I PZP 33/78, OSNC 1979, Nr 10, poz. 188; wyr. SN z 11.5.1999 r., I PKN 34/99, OSNAPiUS 2000, Nr 14, poz. 544 z glosą M. Gersdorf, PiZS 2005, Nr 2, s. 24 oraz wyr. SN z 6.7.2011 r., II PK 12/11, GP 2011, Nr 207, poz. 8).” (por. Komentarz do art. 36 kodeksu pracy, red. Walczak 2021).”