Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech.

Z przywołanej wyżej regulacji art. 25¹ § 1 kodeksu pracy należy wysnuć wniosek, że bezcelowe jest zawieranie aneksów do umów o pracę na czas określony, których celem byłoby przedłużanie czasu ich trwania. Jeżeli aneks nie byłby traktowany jak kolejna umowa o pracę to zawarcie go mogłoby zmierzać do ominięcia ograniczenia w zakresie liczby zawieranych umów. Zmiana dotychczasowej umowy, która polegałaby na wydłużeniu okresu jej obowiązywania, skutkowałaby tym, że nie dochodziłoby do zawarcia nowej umowy, lecz cały czas strony byłyby związane jedną i tą samą umową.

Aby temu przeciwdziałać ustawodawca w § 2 wskazanego wyżej artykułu zastrzegł, iż uzgodnienie między stronami, w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony, dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić jej rozwiązanie, kolejnej umowy o pracę na czas określony. Oznacza to, że aneks przesuwający na przyszłość termin rozwiązania umowy jest traktowany jako kolejna umowa o pracę.

Warto pamiętać, że ustawodawca przewidział wyjątki od omówionej wyżej regulacji w art. 25¹ § 4 kodeksu pracy. Zgodnie z jego treścią przepisu § 1 nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony:

1. w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,

2. w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,

3. w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,

4. w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie –

jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Ponadto § 1 nie stosuje się również w przypadku przedłużenia umowy o pracę do dnia porodu zgodnie z art. 177 § 3 kodeksu pracy.