Pracodawca, który zatrudnia co najmniej 20 pracowników w chwili dokonywania zwolnień, powinien stosować ustawę o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyna rozwiązania stosunku pracy leży wyłącznie po stronie pracodawcy. Ustawa ta przewiduje zarówno procedurę zwolnień grupowych, jak i indywidualnych.

O zwolnieniach indywidualnych możemy mówić wtedy, gdy spełnione są przesłanki dla zwolnień grupowych.Dotyczą one jednak tych zwolnień, które dokonywane są w okresie trwającym nie dłużej niż 30 dni i obejmują mniejszą liczbę pracowników niż przewidziana w art. 1 przywołanej wyżej ustawy. Oznacza to zwolnienie liczby zatrudnionych nieprzekraczającej:

• 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
• 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100 pracowników, jednak mniej niż 300,
• 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 pracowników.

W razie przeprowadzania zwolnień indywidualnych pracodawca nie stosuje trybu przewidzianego w ustawie o zwolnieniach grupowych polegającego między innymi na prowadzeniu konsultacji ze związkami zawodowymi (art. 2 przedmiotowej ustawy) w celu zawarcia porozumienia lub wydania regulaminu zwolnień grupowych (art. 3). Nie ma również obowiązku poinformowania powiatowego urzędu pracy o ustaleniach dotyczących przeprowadzania zwolnień (art.4), a tym samym nie jest związany terminami określonymi w art. 6 ustawy.

Doktryna zezwala, aby obok przyczyny leżącej wyłącznie po stronie pracodawcy (lub od niego niezależnej), u podstaw rozwiązania umowy o pracę leżała także przyczyna zależna od pracownika. Nie może ona być jednak wyłączną przyczyną zakończenia stosunku pracy.

Warto pamiętać, że w przypadku wypowiedzenia ustawodawca dopuszcza możliwość rozwiązania stosunku pracy z osobami szczególnie chronionymi przed ustaniem (wypowiedzeniem lub rozwiązaniem) stosunku pracy, pod warunkiem niezgłoszenia przez zakładową organizację związkową sprzeciwu w ustawowo wskazanym terminie 14 dni. Uwagę zwraca krąg podmiotów, w odniesieniu do których ustawodawca dopuszcza wypowiedzenie. Są to osoby, którym ochronę przed rozwiązaniem stosunku pracy, gwarantują przepisy odrębne i wobec których dopuszczalne jest wypowiedzenie stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia.