Pracownicy, którzy posiadają orzeczenie o stopniu niepełnosprawności korzystają z wszelkich praw przysługujących pracownikom pełnosprawnym, wynikającym z kodeksu pracy. Zatem na tej podstawie przysługuje im, w zależności od stażu pracy, 20 lub 26 dni urlopu wypoczynkowego. Dodatkowo pracownicy niepełnosprawni korzystają także ze szczególnych uprawnień na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Pracownik niepełnosprawny zaliczony do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ma prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym (art. 19 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych). Warto pamiętać, że uprawnienie to przysługuje pracownikowi posiadającemu znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności, niezależnie od tego, w jakim miejscu jest on zatrudniony, czy pracodawca jest zakładem pracy chronionej, czy też nie.

Dodatkowy urlop wypoczynkowy nie przysługuje osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych lub uprawnionej do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów. Jeżeli jednak wymiar tego urlopu jest niższy niż 10 dni roboczych, zamiast niego pracownikowi przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy z ustawy (art. 19 ust. 2 i 3 wspomnianej ustawy).

Co istotne, pracownik niepełnosprawny nabywa prawo do pierwszego dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 10 dni kalendarzowych po przepracowaniu jednego roku od dnia zaliczenia go do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności. Prawo do kolejnych dodatkowych urlopów wypoczynkowych (również w wymiarze 10 dni kalendarzowych) pracownik nabywa w dniu 1 stycznia każdego roku.

Utrata umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności powoduje utratę prawa do kolejnych dodatkowych urlopów wypoczynkowych. Wymiar dodatkowego urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym nastąpiła utrata uprawnień, nie ulega proporcjonalnemu obniżeniu, a pozostaje bez zmian.

W ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ustawodawca nie zawarł szczegółowych uregulowań, które odnosiłoby się do zasad ustalania wymiaru dodatkowego urlopu przysługującego pracownikowi niepełnosprawnemu. W tej sytuacji zgodnie z art. 66 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych w sprawach tych stosuje się przepisy kodeksu pracy. Wobec tego zachodzi podstawa do stosowania art. 154 § 2 kodeksu pracy także do dodatkowego urlopu pracownika niepełnosprawnego. Zgodnie z treścią przywołanego przepisu kodeksu pracy wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, a niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.