Aby możliwe było skorzystanie z omawianej instytucji pracodawca musi spełnić szereg przesłanek. Jak zostało wspomniane wcześniej, przede wszystkim takie działanie musi być uzasadnione potrzebami pracodawcy. Ponadto nowo powierzone zadania muszą odpowiadać kwalifikacjom tego pracownika i nie powodować obniżenia jego wynagrodzenia. Kwalifikacje zawodowe w tym przypadku trzeba rozumieć szeroko jako ogół wiedzy i umiejętności pracownika wynikający z jego wykształcenia, doświadczenia zawodowego, faktycznych umiejętności i właściwości psychofizycznych. "Powierzenie na podstawie art. 42 § 4 kodeksu pracy odwołanemu prezesowi zarządu spółki pracy niewymagającej wysokich kwalifikacji, wykonywanej na hali produkcyjnej pomiędzy pracownikami fizycznymi, może stanowić naruszenie przez pracodawcę obowiązku poszanowania godności pracownika (art. 11¹ kodeksu pracy), jeżeli nosiło znamiona intencjonalnego, świadomego i natężonego złą wolą działania zmierzającego do poniżenia i zdyskredytowania pracownika. Naruszenie to może być przesłanką rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 § 1¹ kodeksu pracy.” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2008 roku, sygn. akt II PK 171/07).

W trybie art. 42 § 4 kodeksu pracy inna praca może zostać powierzona pracownikowi na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym. „Okres 3 miesięcy w roku kalendarzowym może być dzielony na części. Może on też przypadać w ostatnim kwartale jednego roku i w pierwszym kwartale następnego roku. Pogląd ten podzielił SN w wyroku z 3.09.2019 r., I PK 105/18, LEX nr 3071597, i poniósł, że powierzenie wykonywania innej pracy, obejmujące wówczas łącznie 6 kolejnych miesięcy, nie stanowi obejścia prawa (art. 58 k.c. [kodeksu cywilnego] w zw. z art. 300 k.p. [kodeksu pracy]), jeżeli wymagają tego usprawiedliwione, obiektywnie istniejące potrzeby pracodawcy.” (K. Jaśkowski [w:] E. Maniewska, K. Jaśkowski, Kodeks pracy. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2023). Jeżeli pracodawcy zależy, aby pracownik świadczył inną pracę przez okres dłuższy niż 3 miesiące w roku kalendarzowym, to musi odbyć się to w porozumieniu z pracownikiem, albo w drodze wypowiedzenia zmieniającego.

Należy pamiętać, że oddelegowanie do innej pracy z zachowaniem wszystkich warunków wynikających z art. 42 § 4 kodeksu pracy może odbyć się bez zgody pracownika. Jeśli odmówi on jednak wykonania takiego polecenia, to pracodawca może na tej podstawie wypowiedzieć zawartą z nim umowę o pracę. Pracownik nie może w takiej sytuacji zakwestionować polecenia pracodawcy. Takie prawo będzie mu przysługiwało, jeżeli pracodawca skieruje go do innej pracy wbrew wymogom wynikającym z art. 42 § 4 kodeksu pracy, czyli nie będzie to uzasadnione jego potrzebami, nowe zadania nie będą odpowiadały kwalifikacjom zawodowym pracownika lub będą powodowały obniżenie jego wynagrodzenia, oddelegowanie będzie trwało dłużej niż 3 miesiące wbrew woli pracownika. W takiej sytuacji pracodawca nie będzie mógł zgodnie z prawem zwolnić pracownika w trybie dyscyplinarnym.