Jedną z podstawowych zasad prawa pracy jest zasada równości. Ustawodawca przewiduje jednak wyjątki dla niektórych grup pracowników z punktu widzenia ich uprawnień wynikających z Kodeksu pracy. Wśród nich można wyróżnić pracowników zarządzających zakładem pracy w imieniu pracodawcy oraz kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych.

Grupy te zostały wymienione w art. 151⁴ § 1 Kodeksu pracy. W ich przypadku dopuszczalne są odstępstwa w zakresie czasu pracy, w tym między innymi co do odpoczynku dobowego i tygodniowego. Ponadto, w razie konieczności, wykonują oni pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych.

Pracownik zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy kieruje nim jednoosobowo. Do tej kategorii zalicza się także jego zastępców, pracowników wchodzących w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy oraz głównego księgowego (art. 128 § 2 pkt 2 Kodeksu pracy).

Należy pamiętać, że status pracownika zarządzającego zakładem pracy w imieniu pracodawcy przysługuje wyłącznie osobom zarządzającym zakładem pracy jako całością, a nie tylko jego jednostką organizacyjną. „Zgodnie ze stanowiskiem przyjętym przez Sąd Najwyższy w sytuacji, gdy pracodawcą jest spółka jako całość, osobami zarządzającymi są wszyscy członkowie jej zarządu. Do grupy tej nie wchodzą natomiast członkowie rady nadzorczej. Jak wskazuje orzecznictwo Sądu Najwyższego, przy zaliczeniu danej osoby do kategorii pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy decydującego znaczenia nie ma forma nawiązania stosunku pracy. Należy podkreślić, że pojęcie pracowników zarządzających zakładem pracy nie jest tożsame z pojęciem osób dokonujących za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, występującym w art. 3¹ k.p. [kodeksu pracy]” (K. Stefański [w:] Kodeks pracy. Komentarz. Tom II. Art. 94-304(5), wyd. VI, red. K. W. Baran, Warszawa 2022).