Każdy pracownik może skorzystać z czterech dni urlopu na żądanie w ramach przysługującego mu urlopu wypoczynkowego. Wymiar tego urlopu nie jest uzależniony ani od stażu pracy, ani od wymiaru czasu pracy pracownika. Urlop na żądanie nie jest uwzględniany w planie urlopów i może być wykorzystany w nagłych sytuacjach losowych.

Pracownik, który chce skorzystać z urlopu na żądanie, powinien wystąpić o jego udzielenie najpóźniej w dniu tego urlopu, do chwili przewidywanego rozpoczęcia pracy według obowiązującego go rozkładu czasu pracy. Wynika to wprost z treści art. 167² kodeksu pracy, który stanowi: „Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu”.

Pracodawca, co do zasady, jest zobowiązany udzielić urlopu w dniu wybranym przez pracownika. Może odmówić jedynie wtedy, gdy nieobecność pracownika zakłóci tok pracy i narazi interesy pracodawcy na szkodę. Trzeba pamiętać, że pracodawca musi wyrazić zgodę na wykorzystanie urlopu. Mimo że pracodawca jest zobowiązany przychylić się do wniosku pracownika, to pracownik nie może rozpocząć korzystania z urlopu bez zgody pracodawcy. Samowolne skorzystanie z urlopu może zostać uznane za nieobecność nieusprawiedliwioną i naruszenie podstawowych praw pracownika.

W przypadku, gdy pracownik nie wykorzysta urlopu na żądanie w danym roku kalendarzowym, to niewykorzystane dni przechodzą na kolejny rok, ale już jako zwykły urlop wypoczynkowy.