Jak wynika wprost z treści przywołanego wyżej przepisu, w danym roku kalendarzowym pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi NIE WIĘCEJ niż 4 dni urlopu na żądanie. Zatem należy wywnioskować, że w sytuacji, gdy pracownik nie wykorzysta w roku kalendarzowym 4 dni urlopu na żądanie to nie będzie dysponował zwiększonym wymiarem dni o takim charakterze w roku kolejnym.

Pracownik musi jednak pamiętać, że niewykorzystane dni urlopu na żądanie nie przepadają. Nie są one przecież dodatkowymi dniami urlopu, które przysługują pracownikowi obok typowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 lub 26 dni, tylko są wliczane do podstawowego wymiaru. Z końcem roku kalendarzowego, za który urlop przysługuje, niewykorzystane dni urlopu na żądanie tracą swój szczególny charakter i stają się zwykłym urlopem – w kolejnym roku już urlopem zaległym.

Z początkiem nowego roku kalendarzowego pracownik nabędzie prawo do urlopu za dany rok, w tym do 4 dni urlopu na żądanie.