Zgodnie z treścią art. 53 § 1 kodeksu pracy: Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia:

1. jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:

1. dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,
2. dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową;

1. w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1, trwającej dłużej niż 1 miesiąc.

W przypadku gdy rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem nastąpiło z uwagi na usprawiedliwioną długotrwałą nieobecność w pracy, przepisy prawa nakładają na pracodawcę obowiązek ponownego zatrudnienia pracownika. Stosownie do dyspozycji art. 53 § 5 kodeksu cywilnego pracodawca powinien w miarę możliwości ponownie zatrudnić pracownika, który w okresie 6 miesięcy od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, z przyczyn wymienionych w § 1 i 2, zgłosi swój powrót do pracy niezwłocznie po ustaniu tych przyczyn.

Po całkowitym wyzdrowieniu pracownik może zgłosić chęć powrotu do pracy w terminie 6 miesięcy od ustania poprzedniego zatrudnienia. Nie można zastosować omawianego trybu, jeżeli nadal trwa przyczyna uzasadniająca rozwiązanie umowy o pracę z powodu długotrwałej nieobecności. Ponadto warto pamiętać, że zgodnie z art. 20 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przepis art. 53 § 5 kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do pracownika pobierającego świadczenie rehabilitacyjne, jeżeli zgłosi on swój powrót do pracodawcy niezwłocznie po wyczerpaniu tego świadczenia, choćby nastąpiło to po upływie 6 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy. Oznacza to, iż jeżeli pracownik korzysta ze świadczenia rehabilitacyjnego, nie jest on związany terminem z art. 53 § 5 kodeksu pracy. Powinien on jednak zgłosić chęć powrotu do pracy po zaprzestaniu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego bez nieuzasadnionej zwłoki. 

Na pracodawcy ciąży obowiązek ponownego zatrudnienia pracownika wyłącznie, gdy ma taką możliwość, czyli dysponuje wolnymi miejscami pracy odpowiadającymi kwalifikacjom pracownika. W przeciwnym razie lub w przypadku odrzucenia przez pracownika oferty pracy przedstawionej przez pracodawcę omawiany obowiązek nie istnieje. Co ważne pracodawca nie musi przywracać pracownika do pracy na poprzednich warunkach – strony zawierają nową umowę o pracę.

Jeżeli pracodawca bezpodstawnie odmówi ponownego zatrudnienia to pracownikowi przysługuje, roszczenie o nawiązanie stosunku pracy oraz o odszkodowanie za okres pozostawania bez pracy, od chwili zgłoszenia się do pracy w terminie określonym w przedmiotowym przepisie.