Skorzystanie przez pracownika ze zwolnienia od pracy w celu załatwienia spraw osobistych wymaga zgody pracodawcy. Pracodawca nie jest jednak zobowiązany do uwzględnienia wniosku pracownika, który powinien zostać złożony na piśmie. Ustawodawca w art. 151 § 2¹ kodeksu pracy nie zastrzega jednak dla rzeczonego wniosku formy pisemnej pod rygorem nieważności. Zgoda na skorzystanie przez pracownika ze zwolnienia zależy od uznania pracodawcy. Podejmując decyzję pracodawca powinien uwzględnić zarówno zagrożenie, jakie dla jego interesów stanowi niewykonywanie pracy przez pracownika występującego o zwolnienie, jak i potrzebę realizacji interesów osobistych pracownika. W związku z tym pracodawca może wymagać od pracownika uzasadnienia złożonego wniosku.

Skorzystanie ze zwolnienia od wykonywania pracy w celu załatwienia spraw osobistych zazwyczaj wiąże się z koniecznością odpracowania udzielonego zwolnienia w uzgodnionym przez strony stosunku pracy terminie. Jednak nie jest bezwzględnym warunkiem jego udzielenia. Dopuszczalne jest bowiem umowne wyłączenie obowiązku odpracowania zwolnienia od wykonywania pracy. Musi to jednak jednoznacznie wynikać z oświadczeń stron stosunku pracy.

Trzeba pamiętać, że czas odpracowania zwolnienia od wykonywania pracy nie stanowi dla pracownika pracy w godzinach nadliczbowych. Wynika to z art. 151 § 2¹ kodeksu pracy i jest podyktowane względami sprawiedliwości. Trudno wyobrazić sobie sytuację, w której pracodawca, dobrowolnie udzielający zwolnienia od pracy, ponosiłby w związku z odpracowaniem przez pracownika tego zwolnienia dodatkowe koszty wynikające z przepisów o pracy w godzinach nadliczbowych.