Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nakłada na rencistów oraz płatników składek obowiązek zawiadomienia organu rentowego o podjęciu dodatkowej pracy zarobkowej i o wysokości osiąganego z tego tytułu przychodu.

Osoby, które podejmują dodatkową pracę zarobkową po uzyskaniu uprawnień do świadczeń, zobowiązane są do przekazania do właściwego oddziału ZUS stosownej informacji. Istotne jest, aby z zawiadomienia tego wynikało, od kiedy została podjęta dodatkowa praca zarobkowa i jaka jest wysokość przychodu. Warto pamiętać, że obowiązek ten powstaje w przypadku, gdy pracy podjęta przez rencistę stanowi tytuł do ubezpieczeń społecznych.

Przekazanie takiego zawiadomienia do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ma istotne znaczenie dla późniejszego rozliczenia renty. Powiadomienie oddziału ZUS o podjęciu pracy i osiąganych zarobkach ogranicza możliwość dochodzenia zwrotu nienależnych świadczeń wyłącznie do jednego roku kalendarzowego poprzedzającego rok wydania decyzji o rozliczeniu świadczenia. W razie braku jego złożenia do ZUS to organ może dokonać rozliczenia świadczenia i dochodzić zwrotu nienależnych świadczeń za okres 3 lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym zostanie wydana decyzja o rozliczeniu renty.

Oprócz zawiadomienia o dodatkowej pracy zarobkowej należy co roku – do końca lutego – dostarczyć do ZUS zaświadczenie (oświadczenie) o wysokości przychodu za ubiegły rok. W przypadku, gdy przychód uzyskany przez rencistę przekroczył niższą kwotę graniczną ustaloną dla danego roku (nie przekroczył jednak wyższej kwoty granicznej), oddział ZUS ustali, że świadczenie powinno być zmniejszone. Jeżeli w danym roku rencista uzyska przychód w wysokości przekraczającej wyższą kwotę graniczną, w decyzji rozliczającej świadczenie ZUS ustali, że w całym roku renta podlegała zawieszeniu.