Śmierć pracownika nie zwalnia pracodawcy z konieczności prawidłowego wyliczenia należnego mu wynagrodzenia oraz innych świadczeń. Uprawnionymi do ich odbioru będą małżonek zmarłego pracownika, a także inne osoby ustalone na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Z art. 63¹ § 1 kodeksu pracy wynika, że śmierć pracownika skutkuje wygaśnięciem stosunku pracy. Powstaje wtedy konieczność rozliczenia się przez pracodawcę z praw majątkowych ze stosunku pracy po zmarłym pracowniku. Zasady rozliczenia określa art. 63¹ § 2 kodeksu pracy. Z przepisu tego wynika, iż prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku.

Do renty rodzinnej, na podstawie art. 67 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, uprawnieni są następujący członkowie rodziny:

1. dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione;

2. przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka;

3. małżonek (wdowa i wdowiec);

4. rodzice, w tym także ojczym i macocha oraz osoby przysposabiające.

Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej:

1. do ukończenia 16 lat;

2. do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia; przy czym jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów;

3. bez względu na wiek – jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, którym mowa w pkt 1 i 2 (art. 68 ustawy).

Przyjęte na wychowanie i utrzymanie wnuki, rodzeństwo oraz inne dzieci mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli spełniają warunki zastrzeżone dla dzieci, a ponadto:

1. zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku, oraz

2. nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, nie mogą zapewnić im utrzymania albo ubezpieczony (emeryt lub rencista) lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd (art. 69 ustawy).

W razie braku osób uprawnionych prawa majątkowe ze stosunku pracy po zmarłym pracowniku wchodzą w skład spadku. W takim przypadku jedynie spadkobiercy mogą wystąpić o ich wypłatę. Dokumentem potwierdzającym prawo spadkobiercy do spadku jest wydane przez sąd postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku albo sporządzony przez notariusza akt poświadczenia dziedziczenia (art. 1027 kodeksu cywilnego).

Przywołany wyżej art. 63¹ § 2 kodeksu pracy dotyczy wszystkich świadczeń majątkowych ze stosunku pracy, w szczególności ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Dlatego też pracodawca powinien ustalić wysokość ekwiwalentu za niewykorzystany przez zmarłego pracownika urlop i wypłacić go, wraz z innymi należnościami, osobie uprawnionej na podstawie przywołanych wyżej przepisów.