Do rozwiązania umowy o pracę może dojść na wiele sposobów. Może to stać się na mocy porozumienia stron, z upływem czasu, na jaki była zawarta, za wypowiedzeniem złożonym przez którąkolwiek ze stron stosunku pracy, lub bez wypowiedzenia. Ponadto, może dojść do jej wygaśnięcia w razie nadejścia okoliczności przewidzianych wprost przez ustawodawcę.

Porozumienie stron jest jedynym trybem wymagającym zgody obu stron. Dlatego też jest preferowane przez ustawodawcę i wskazane jako pierwsze w katalogu sposobów rozwiązania umowy o pracę zawartym w art. 30 § 1 kodeksu pracy. Podstawą rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron jest złożenie przez nie zgodnych oświadczeń woli. Treść porozumienia nie musi jednak wyrażać wyłącznie woli rozwiązania umowy. Strony mogą zawrzeć w nim zasady i warunki rządzące zakończeniem stosunku pracy. Pomocniczo mogą skorzystać z regulacji, które ustawodawca zastrzegł na wypadek rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem, jednak mogą je ukształtować w dowolny sposób, odpowiadający ich oczekiwaniom.

Strony mogą przewidzieć między innymi obowiązek pracownika wykorzystania urlopu wypoczynkowego do ustalonego dnia rozwiązania umowy. Mogą także zastrzec dla pracownika dodatkowe świadczenia, które będą mogły zostać wykorzystane zarówno przed ustaniem zatrudnienia, jak i na skutek rozwiązania umowy o pracę. Mogą być to chociażby dodatkowe dni wolne na poszukiwanie pracy czy dodatkowe świadczenie pieniężne. Z uwagi na koncyliacyjny charakter omawianego dokumentu ustawodawca nie określił ściśle jego formy i treści. To od stron stosunku pracy zależy ostateczny kształt zawartego porozumienia.