Przepisy prawa nie regulują w sposób szczególny zasad zatrudniania pracowników pozostających w tym samym czasie w dwóch stosunkach pracy. Przyjmuje się, iż pracownik pozostający w stosunku pracy z dwoma pracodawcami odrębnie uzyskuje uprawnienia ze stosunku pracy u każdego z nich. Nie następuje zatem redukcja uprawnień pracowniczych ani ich ograniczenie.

Każdy z pracodawców ustala odrębnie wymiar urlopu wypoczynkowego, który przysługuje u niego danemu pracownikowi. Drugi pracodawca ustalając staż pracy, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego, powinien uwzględnić okres zatrudnienia u pierwszego pracodawcy przypadający od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia poprzedzającego nawiązanie stosunku pracy z kolejnym pracodawcą. Co ważne wymiar urlopów należnych za równoległą pracę u dwóch pracodawców nie podlega sumowaniu. Nie ma tutaj bowiem zastosowania art. 154 § 3 kodeksu pracy, określający limit należnego pracownikowi w roku kalendarzowym urlopu wypoczynkowego. Przepis ten dotyczy następujących po sobie stosunków pracy, a nie równoległego zatrudnienia.

Warto pamiętać, że pracownik pozostający jednocześnie w zatrudnieniu u dwóch pracodawców nie musi równocześnie korzystać z urlopu wypoczynkowego u każdego zatrudniającego go pracodawcy. Może korzystać z urlopu wypoczynkowego u jednego z nich, a u drugiego świadczyć pracę. W takim układzie jednak wątpliwości może budzić to, czy zostanie należycie spełniony cel urlopu wypoczynkowego.