Doprecyzowaniem rodzaju pracy określonego w treści umowy o pracę jest zapoznanie pracownika z zakresem jego podstawowych obowiązków. Stanowi to wypełnienie jednego z podstawowych obowiązków pracodawcy związanych z zatrudnieniem pracownika (art. 94 pkt 1 kodeksu pracy). W orzeczeniu z 09 marca 2011 roku wydanym w sprawie II PK 225/10 Sąd Najwyższy uznał, iż „rodzaj pracy może być ustalany rozmaicie, z tym, że powinien być on określony w taki sposób, by można było z niego wnosić o związanych z nim powinnościach pracownika”. Zdaniem sądu rodzaj pracy może być określony w umowie o pracę jako:
- stanowisko,
- funkcja,
- zawód,
- specjalność,
- charakter pracy lub czynności, które mają być wykonywane przez pracownika.
W rozumieniu słownikowym (PWN) rodzaj to „gatunek czegoś wyróżniany ze względu na pewne cechy”. Cechami w przypadku pracy będą czynności wchodzące w zakres obowiązków pracownika.
Chcąc zdefiniować pojęcie stanowiska pracy warto odnieść się do orzecznictwa Sądu Najwyższego. W sprawie o sygn. II PK 225/10 Sąd Najwyższy powołuje się na dwa główne znaczenia pojęcia „stanowisko pracy”. Po pierwsze, pojęcie to bywa używane zamiennie lub obok rodzaju wykonywanej pracy i jako takie stanowi „ogół czynności organicznie związanych z tym stanowiskiem (zestaw jego funkcji)”. Po drugie, może natomiast oznaczać „element struktury organizacyjnej zakładu pracy (w znaczeniu przedmiotowym), jej najmniejszą jednostkę o określonym celu i zakresie działania”. Jest to więc w ocenie Sądu Najwyższego „część przestrzeni lub powierzchni wraz z niezbędnymi zasobami przeznaczonej do pracy jedno lub kilkuosobowego zespołu ludzi; organiczne zespolenie środków pracy, przedmiotów pracy i wykonawców; warsztat i miejsce pracy”.
Mając na uwadze powyższe regulacje oraz interpretacje należy podkreślić, iż zasadniczo stanowisko jest pojęciem odrębnym od rodzaju wykonywanej pracy. Trafnie podsumował zależność między jednym a drugim sformułowaniem Sąd Najwyższy w wyroku wydanym w sprawie II PK 225/10 stwierdzając, iż „rodzaj pracy pokrywa się ze stanowiskiem jedynie w przypadkach określonych indywidualnie, co ma miejsce w odniesieniu do stanowisk kierowniczych i samodzielnych. W innych przypadkach ten sam rodzaj pracy z reguły można wykonywać na różnych stanowiskach”.