Co do zasady, pracownikowi za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje dodatkowa rekompensata oprócz wynagrodzenia. Ustawodawca przewidział od tej zasady wyjątki. Pewnym grupom pracownikom nie będą przysługiwały świadczenia za pracę ponadnormatywną.

Powyższe wynika z art. 151⁴ kodeksu pracy. Na jego podstawie wynagrodzenie i rekompensata za pracę w godzinach nadliczbowych nie przysługują pracownikom zarządzającym w imieniu pracodawcy zakładem pracy. Ponadto, kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych w wysokości określonej w art. 151¹ § 1 kodeksu pracy wyłącznie za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto, jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy.

Aby prawidłowostosować przywołaną powyżej regulację niezbędne jest ustalenie, jakich pracowników należy zaliczyć do kategorii „pracownik zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy”, a jakich do kategorii „kierownik wyodrębnionej komórki organizacyjnej”.

Pojęcie pracownika zarządzającego w imieniu pracodawcy zakładem pracy zostało zdefiniowane w art. 128 § 2 pkt 2 kodeksu pracy. Zgodnie z dyspozycją tego przepisu pracownikiem zarządzającym w imieniu pracodawcy zakładem pracy jest pracownik kierujący jednoosobowo zakładem pracy i jego zastępca lub pracownik wchodzący w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy oraz główny księgowy. Nie odnosi się to wprost do pojęć wykorzystywanych w prawie przedsiębiorców czy w prawie handlowym. Najistotniejsze znaczenie ma w analizowanych okolicznościach faktyczne powierzenie funkcji zarządczych w sprawach z zakresu prawa pracy.

W przepisach kodeksu pracy nie znajdziemy natomiast definicji pojęcia „kierownik wyodrębnionej komórki organizacyjnej”. Pojęcie to zostało doprecyzowane przez doktrynę i judykaturę. Jak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 2008 roku, sygn. akt II PK 326/07, o uznaniu danego pracownika za kierownika wyodrębnionej komórki organizacyjnej decyduje posiadanie przez niego uprawnień kierowniczych. Wyrażają się one przede wszystkim w możliwości wydawania poleceń związanych z pracą innym pracownikom, a w szczególności dotyczących wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych pod nadzorem zlecającego. Przeciwko uznaniu stanowiska za kierownicze przemawia natomiast brak podwładnych i współpraca wyłącznie z podmiotami zewnętrznymi.