Z przeciętnie pięciodniowym tygodniem pracy wiąże się pojęcie dni wolnych od pracy. Zgodnie z art. 151⁹ § 1 kodeksu pracy dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy. „Regulacja zamieszczona w komentowanym przepisie dotyczy określenia dni, które są dla pracownika wolne od pracy. Stanowi ona rozwinięcie zasady prawa do wypoczynku wyrażonej w art. 66 Konstytucji RP oraz art. 14 k.p. Ustawodawca wyróżnia trzy rodzaje dni wolnych od pracy – niedziele, święta oraz dni wynikające z zasady pięciodniowego tygodnia pracy.” (K. Stefański [w:] Kodeks pracy. Komentarz. Tom II. Art. 94-304(5), wyd. VI, red. K. W. Baran, Warszawa 2022). W przepisach prawa pracy nie znalazła się definicja ostatniej kategorii dni wolnych. Należy przyjąć, że dni wolne wynikające z pięciodniowego tygodnia pracy nie mogą być ustalone w niedziele lub święto.

Zgodnie ze stanowiskiem Komisji Prawnej Głównego Inspektoratu Pracy z dnia 12 września 2013 roku w sprawie pojęcia dnia wolnego wynikającego z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy taki dzień obejmuje 24 godziny, w których pracownik zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy nie ma obowiązku wykonywania pracy i nie musi to być dzień kalendarzowy (astronomiczny).

Definicję dnia wolnego wynikającego z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy należy oprzeć na definicjach kodeksowych niedzieli i święta. Poprzez art. 147 kodeksu pracy zostały one bowiem uznane za dni wolne od pracy równorzędne z dniami wolnymi wynikającymi z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. Regulacja niedziel i świąt wskazuje, iż obejmują one kolejne 24 godziny i nie pokrywają się z dobą kalendarzową (astronomiczną) oraz nie możemy ich odnieść do pojęcia doby w rozumieniu art. 128 § 3 pkt 1 kodeksu pracy. Zwrócono także uwagę, iż odpoczynek tygodniowy może być udzielony w innym dniu niż niedziela, ale pod warunkiem, iż obejmować będzie kolejne 24 godziny.

Komisja podkreśliła także, iż przepisy nie uzależniają początku dnia wolnego od zakończenia poprzedniej doby lub 11-godzinnego nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Dzień wolny nie musi zaczynać się bezwzględnie po zakończeniu poprzedniej doby pracowniczej i może obejmować część poprzedniej doby pracowniczej. Doba pracownicza to pojęcie bezwzględnie związane z rozkładem czasu pracy, normą dzienną i tygodniową pracy oraz okresem odpoczynku. Natomiast dzień wolny to także 24 godziny i wcale nie musi to być dzień kalendarzowy (astronomiczny), podobnie jak niedziela. Doba pracownicza obejmuje czas wolny. W związku z tym doba pracownicza i dzień wolny mogą się pokrywać.