Zazwyczaj dzień zawarcia umowy o pracę jest dniem rozpoczęcia pracy. Jednakże obie daty nie muszą się pokrywać. W umowie o pracę można przewidzieć późniejszy dzień rozpoczęcia pracy niż data zawarcia umowy. W takim okresie przejściowym mogą zaistnieć okoliczności, z powodu których strony nie będą chciały kontynuować współpracy.

Jak wynika z treści art. 26 kodeksu pracy, stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, a jeżeli terminu tego nie określono – w dniu zawarcia umowy. Oznacza to, że jeżeli w umowie o pracę przewidziano datę rozpoczęcia pracę późniejszą niż data zawarcia umowy, to umowa będzie obowiązywać, choć nie dojdzie jeszcze do nawiązania stosunku pracy. Pracownikowi nie będą przysługiwały w tym okresie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy (por. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 października 2007 roku, sygn. II PK 56/07).

Mimo to należy uznać, ze nie ma przeciwwskazań do tego, aby rozwiązać umowę o pracę przed datą faktycznego nawiązania stosunku pracy na zasadach wynikających z kodeksu pracy. „Z żadnego przepisu obowiązującego prawa nie wynika zakaz rozwiązania (w tym za wypowiedzeniem) umowy o pracę przed nawiązaniem się stosunku pracy ani też możliwość rozwiązania takiej umowy wyłącznie w okresie zatrudnienia (liczonego od daty nawiązania się stosunku pracy)” (por. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 października 2007 roku, sygn. II PK 56/07).

Umowę o pracę można zatem rozwiązać za porozumieniem stron, za wypowiedzeniem albo ze skutkiem natychmiastowym. W przypadku rozwiązania umowy o pracę w wyniku oświadczenia woli jednej ze stron o wypowiedzeniu trzeba pamiętać, że pracownik powinien przystąpić do pracy i wykonywać swoje obowiązki, jeśli okres wypowiedzenia zakończy się po wskazanej w umowie dacie rozpoczęcia pracy.