Pracownicy, którzy podejmują pracę w Polsce, nie mając udokumentowanego stażu pracy w naszym kraju, mogą również uzyskać uprawnienia pracownicze, które wiążą się z określonym stażem pracy. Stanie się tak, jeśli wcześniej pracowali poza granicami i są w stanie to potwierdzić we właściwy sposób.
Polski ustawodawca dopuszcza możliwość uwzględnienia okresu pracy poza granicami naszego kraju do ogólnego okresu zatrudnienia. Zasada ta wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku. Przepis ten stanowi, że udokumentowane okresy zatrudnienia, przebyte za granicą u pracodawcy zagranicznego, są zaliczane do okresów pracy w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie uprawnień pracowniczych.
Na tej podstawie możliwe jest zaliczenie do stażu pracy w Polsce pracy świadczonej za granicą na podstawie umowy o pracę, niezależnie od kraju, w którym pracownik wykonywał pracę. „Ze sformułowania tego wynika, że osoba zatrudniona za granicą musi wykonywać osobiście pracę na podstawie stosunku pracy (indywidualnego stosunku pracy w rozumieniu przepisów wspólnotowych) w rozumieniu prawa kraju, w którym ta praca jest wykonywana. Należy uznać, że tożsamym okresem zatrudnienia u pracodawcy zagranicznego może być także pełnienie służby bądź wykonywanie pracy na podstawie stosunku służbowego w jednostkach publicznych za granicą (w urzędach państwowych, samorządowych lub innych, pełnienie funkcji w służbach mundurowych lub w wymiarze sprawiedliwości itp.)” (art. 86 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Komentarz, red. Michał Culepa, Marek Rotkiewicz, Dorota Wołoszyn-Kądziołka).
Pracownik może potwierdzić okresy pracy poza Polską w dowolny sposób. Ustawodawca nie określił dokumentów, które są wyłącznie właściwe w tym zakresie. Niewątpliwie można to zrobić przedstawiając świadectwa pracy, umowy o pracę, paski wynagrodzeń, zaświadczenia wystawiane przez pracodawcę. W doktrynie wskazuje się, że dokumenty potwierdzające zatrudnienie powinny określać pracodawcę z adresem siedziby, okres zatrudnienia (ze wskazaniem dat dziennych) i osobę je sporządzającą.