Pracodawca nie ma obowiązku dofinansowania zakupu okularów korygujących wzrok dla wszystkich pracowników. Zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującymi taki obowiązek dotyczy pracowników pracujących przez co najmniej połowę dobowego czasu pracy przy monitorze ekranowym, o ile podczas badań profilaktycznych lekarz medycyny pracy zaleci stosowanie okularów. Obowiązek pracodawcy powstanie również wtedy, gdy lekarz medycyny pracy zaleci stosowanie okularów przy innej pracy jako środek ochrony indywidualnej.

Istnieje jednak mnóstwo innych przypadków, kiedy pracownicy podczas wykonywania pracy korzystają z korekcji wzroku, jednak wtedy nie mają prawa domagać się od pracodawcy wypłaty dofinansowania do zakupu okularów lub soczewek kontaktowych. Mimo to pracodawca może zadecydować o wypłacaniu członkom swojej załogi takiego dodatkowego świadczenia dobrowolnie.

W takich przypadkach wartość środków uzyskanych przez pracownika od pracodawcy należy doliczyć do pozostałych przychodów i opodatkować. Nie ma bowiem podstaw, aby tego rodzaju świadczenie korzystało ze zwolnienia od opodatkowania, jakie przysługuje wtedy, gdy pracodawca jest zobowiązany do jego wypłaty. Zgodnie bowiem z treścią art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych, wydanych na podstawie tych ustaw.

Jeśli pracodawca wypłaca pracownikowi dodatkowe środki, nie będąc do tego zobowiązany mocą powszechnie obowiązujących przepisów prawa, to przywołanego wyżej zwolnienia od opodatkowania nie stosuje się.