Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika na czas niezbędny do przeprowadzenia obowiązkowych badań lekarskich i szczepień ochronnych przewidzianych przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, o zwalczaniu gruźlicy oraz o zwalczaniu chorób wenerycznych. Ten obowiązek pracodawcy wynika wprost z § 9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 roku w sprawie  sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy.

Trzeba mieć na względzie, że powyżej przywołany przepis nakłada na pracodawcę obowiązek udzielenia czasu wolnego od pracy pracownikowi, który zamierza poddać się obowiązkowym szczepieniom ochronnym. Choroby zakaźne objęte obowiązkiem szczepień są określone w § 2 rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 września 2023 roku w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych. Są nimi:

1. błonica;

2. gruźlica;

3. inwazyjne zakażenie Haemophilus influenzae typu b;

4. inwazyjne zakażenia Streptococcus pneumoniae ;

5. krztusiec;

6. nagminne zakażenie przyusznic (świnka);

7. odra;

8. ospa wietrzna;

9. ostre nagminne porażenie dziecięce (poliomyelitis);

10. różyczka;

11. tężec;

12. wirusowe zapalenie wątroby typu B;

13. wścieklizna;

14. zakażenia wywołane przez rotawirusy.

Powyżej wskazany katalog ma charakter zamknięty. Oznacza to, że pracodawca ma obowiązek zwolnić pracownika od pracy wyłącznie na czas odbycia szczepień przeciwko wyżej wymienionym chorobom zakaźnym. W dalszym ciągu wśród chorób zakaźnych objętych obowiązkowym szczepieniem ochronnym nie znalazło się zakażenie wirusem SARS-CoV-2.

Nie ulega wątpliwości, że pracodawca może wprowadzić wewnętrzne regulacje i rozszerzyć prawo pracownika do czasu wolnego również w przypadku innych szczepień. Niemniej jednak, dodanie innych chorób do powyżej przedstawionego katalogu zależne jest wyłącznie od dobrej woli pracodawcy.