Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłków nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku (art. 41 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy).

Mając na względzie powyższe, ustalając podstawę wymiaru zasiłku chorobowego oraz pozostałych świadczeń w razie choroby i macierzyństwa, należy zatem uwzględniać składniki wynagrodzenia, od których odprowadzana jest składka na ubezpieczenie chorobowe, z wyłączeniem składników, co do których obowiązujące u pracodawcy przepisy płacowe, zawierają jednoznacznie postanowienia o zachowywaniu przez pracownika prawa do tego składnika wynagrodzenia za okres pobierania zasiłku, jeżeli potwierdza to stosowana przez pracodawcę praktyka. Oznacza to, że składnik wynagrodzenia, który jest pracownikowi wypłacany za okres pobierania zasiłku nie powinien być uwzględniany w podstawie wymiaru tego zasiłku. Ponadto w podstawie wymiaru zasiłku nie uwzględnia się również takich składników wynagrodzenia, na których przyznanie i wypłatę pobieranie zasiłków nie ma wpływu, jeżeli nie są one bezpośrednio związane z wykonywaną przez pracownika pracą. Jeżeli obowiązujące przepisy płacowe nie określają okresu, za który składnik wynagrodzenia przysługuje, uwzględnia się go w podstawie wymiaru zasiłku doliczając do miesiąca, w którym nastąpiła jego wypłata.

Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy jest składnikiem wynagrodzenia, na którego wysokość pobieranie zasiłków nie ma wpływu. Zatem nie powinien być uwzględniany w podstawie wymiaru zasiłków przysługujących w czasie trwania ubezpieczenia. Uwzględnia się go natomiast w podstawie wymiaru zasiłków przysługujących za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia, doliczając do miesiąca, w którym nastąpiła jego wypłata.