Według projektowanych przepisów praca zdalna będzie mogła zostać wprowadzona na skutek porozumienia zawartego pomiędzy pracodawcą i pracownikiem. Natomiast, nawet w razie braku konsensusu i bez konieczności wypełnienia dodatkowych warunków formalnych, pracownik będzie mógł skorzystać z home office na własne żądanie.

Autorzy nowelizacji zaproponowali dodanie do kodeksu pracy art. 67³³. Zgodnie z treścią § 1 „praca zdalna może być wykonywana okazjonalnie, na wniosek pracownika złożony w postaci papierowej lub elektronicznej, w wymiarze nieprzekraczającym 24 dni w roku kalendarzowym.”

„Należy podkreślić, iż jest to forma pracy zdalnej wykonywanej częściowo, która z uwagi na swój szczególny charakter (tj. incydentalność jej wykonywania, fakt jej wykonywania wyłącznie ze względu na potrzeby pracownika) została unormowana w sposób odmienny.

Z inicjatywą wykonywania okazjonalnej pracy zdalnej będzie mógł wystąpić wyłącznie pracownik (wymagany bowiem będzie wniosek pracownika), zaś wymiar takiej pracy został ograniczony do 24 dni w roku kalendarzowym.

Przyjęta konstrukcja przepisu wskazuje zatem, iż taka praca zdalna znajdzie zastosowanie w okolicznościach incydentalnych i szczególnych, uzasadnionych wyłącznie interesem (potrzebą) pracownika. Przykładem wykorzystania instytucji okazjonalnej pracy zdalnej może być konieczność opieki nad potrzebującym doraźnego wsparcia członkiem rodziny czy też potrzeba wyjazdu do innej miejscowości (poza stałe miejsce wykonywania pracy) w celu załatwienia spraw osobistych – które będą jednoczesne umożliwiać pracownikowi wykonywanie pracy zdalnej.” (uzasadnienie do projektu ustawy o zmianie ustawy kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw).

 Nad projektem trwają obecnie prace w Sejmie.