Szczególna regulacja została zawarta w art. 1741 kodeksu pracy. Zgodnie z § 1 tego artykułu pracodawca może udzielić pracownikowi, za jego zgodą wyrażoną na piśmie, urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami.
„Konstrukcja instytucji określonej w art. 1741 opiera się na dwóch odrębnych porozumieniach: pierwsze, zawarte między pracodawcami co do okresu "wypożyczenia" pracownika, drugie, zawarte między macierzystym pracodawcą i pracownikiem co do okresu udzielenia celowego urlopu bezpłatnego. Kodeks pracy nie określa, w jakiej formie powinno być zawarte porozumienie w sprawie czasowego przekazania pracowników między pracodawcami. Dopuszczalna jest więc forma ustna. Oprócz okresu "oddelegowania" pracownika, porozumienie powinno zawierać także określenie rodzaju pracy i ewentualnie wysokość wynagrodzenia. Na podstawie takich informacji, pracownik może podjąć świadomą decyzję w zakresie wyrażenia zgody na urlop, którą może wyrazić zarówno przed zawarciem wyżej wymienionego porozumienia pracodawców, jak i po jego zawarciu. Zgoda pracownika musi być wyrażona w formie pisemnej.” (Kodeks pracy. Komentarz, red. prof. dr hab. Wojciech Muszalski, dr hab. Krzysztof Walczak).
Warunki formalne udzielenia urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy różnią się od tych, które dotyczą klasycznego urlopu bezpłatnego. W przypadku urlopu bezpłatnego, o którym mowa w art. 174 kodeksu pracy urlop udzielany jest na pisemny wniosek pracownika. Natomiast w przypadku analizowanego rodzaju urlopu pracownik wyraża jedynie zgodę na piśmie na taki urlop, a pracodawca macierzysty pracownika i nowy pracodawca zawierają między sobą porozumienie dotyczące „oddelegowania” pracownika.
Pracownik pozostaje w tym samym czasie w dwóch równoległych stosunkach pracy:
- u dotychczasowego pracodawcy, który udzielił mu urlopu bezpłatnego,
- u nowego pracodawcy, do którego został „wypożyczony”.
„Stosunek prawny łączący pracownika z nowym pracodawcą zostaje określony zawartą między nimi umową (umowa o pracę, inna umowa, na podstawie której świadczona jest praca). Z uwagi na określony czasowo cel zatrudnienia, powinna być to umowa terminowa, ale dopuszcza się również zawarcie umowy bezterminowej, w przypadku udzielenia bezterminowego urlopu bezpłatnego. Prawa i obowiązki stron określone są w łączącej je umowie w sposób autonomiczny, a więc możliwe jest pogorszenie warunków pracy i płacy pracownika w stosunku do zatrudnienia w zakładzie macierzystym.
Dotychczasowy stosunek pracy łączący pracownika z macierzystym pracodawcą trwa nadal, choć zobowiązania stron ulegają zawieszeniu na czas trwania urlopu bezpłatnego. Zgodnie z art. 1741 § 2, okres omawianego urlopu wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze w macierzystym zakładzie pracy, a zatem jest on zaliczany zarówno do ogólnego, jak i zakładowego stażu pracy pracownika.” (Kodeks pracy. Komentarz, red. prof. dr hab. Wojciech Muszalski, dr hab. Krzysztof Walczak).
Po powrocie pracownika do pracy u macierzystego pracodawcy okres korzystania z urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy zostanie zaliczony do stażu pracy, od którego zależą uprawniania pracownicze u tego pracodawcy. Wynika to z art. 1741 § 2 kodeksu pracy. Ta regulacja to kolejny element odróżniający omawiany, celowy, urlop bezpłatny od zwykłego urlopu bezpłatnego.