Skopiuj link
Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679 ze zmianami oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314) wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia, zaś wysokość wynagrodzenia pracownika w okresie jego pierwszego roku pracy nie może być niższa niż 80 % wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Do obliczenia wysokości wynagrodzenia pracownika w celu jego odniesienia do minimalnego wynagrodzenia za pracę przyjmuje się przysługujące pracownikowi składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, zaliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny do wynagrodzeń osobowych, za wyjątkiem nagrody jubileuszowej; odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.
Wskazane powyżej wyłączenia mają charakter wyczerpujący, tzn. pozostałe składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy są uwzględniane przy ustaleniu zachowania przez pracownika minimalnego wynagrodzenia za pracę. W konsekwencji jeśli ich suma będzie co najmniej równa minimalnemu wynagrodzeniu nie zajdzie potrzeba uzupełnienia wynagrodzenia pracownika stosowanym wyrównaniem.
W praktyce zaliczanie niektórych składników wynagrodzenia bądź innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy budzi rozliczne kontrowersje, przy czym wątpliwości te mają raczej charakter aksjologiczny, a nie prawny. Przykładem takich świadczeń, które w obecnym stanie prawnych wchodzą do wynagrodzenia minimalnego, aczkolwiek oprócz normy prawnej trudno znaleźć jakiekolwiek uzasadnienie dla takiego stanu rzeczy, jest dodatek należny pracownikowi za pracę w porze nocnej. W praktyce zwraca się uwagę, iż świadczenie to ma w pewnej mierze charakter podobny do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych tzn. ma pracownikowi rekompensować zwiększony wysiłek związany z wykonywaniem pracy w porze niezgodnej z rytmem biologicznym.
Przedstawiony powyżej stan prawny prawdopodobnie już niedługo ulegnie zmianie. Otóż Senat podjął inicjatywę ustawodawczą zmierzającą do dokonania nowelizacji ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. W świetle jej założeń do art. 6 ust. 5 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę dodany zostanie pkt 5, zgodnie z którym sumując składniki wynagrodzenia otrzymane przez pracownika w danym miesiącu w celu odniesienia ich do minimalnego wynagrodzenia za pracę nie będziemy wśród nich uwzględniali dodatku za pracę w porze nocnej. W konsekwencji dodatku za pracę w porze nocnej – tak jak to ma miejsce w chwili obecnej z nagrodą jubileuszową; odprawą pieniężną przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz wynagrodzeniem za pracę w godzinach nadliczbowych – nie będziemy wliczać do wynagrodzenia minimalnego.
Zobacz szkolenia:
