Powyższe wynika z art. 86 §  3 kodeksu pracy. Zgodnie z treścią tego przepisu wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy. Wobec tego nie ma przeszkód, aby przelew został wykonany na konto, którego pracownik nie jest posiadaczem, ale wskazał je jako właściwe. Dla bezpieczeństwa pracodawca powinien przyjąć również pełnomocnictwo do odbioru wynagrodzenia przez posiadacza rachunku bankowego, aby zabezpieczyć się przed ewentualnym zarzutem wypłaty wynagrodzenia osobie nieuprawnionej. „Pełnomocnictwo do odbioru wynagrodzenia – mimo że nie wynika to jednoznacznie z przepisów – także powinno być pisemne, jednakże nie pod rygorem nieważności, lecz jedynie dla celów dowodowych.” (E. Maniewska [w:] K. Jaśkowski, E. Maniewska, Kodeks pracy. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2023).

Trzeba pamiętać, że pracownik jest jedynym podmiotem decydującym o formie wypłaty należnego mu wynagrodzenia. Z tego względu dyspozycje pracownika dotyczące wynagrodzenia mogą być w każdym czasie modyfikowane lub cofnięte ze skutkiem na przyszłość. Pracodawca jest zobowiązany dostosować się do decyzji pracownika od najbliższej wypłaty.