Zgodnie z art. 11 ustawy z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców pracodawcy powinni uwzględniać wnioski o zmianę godzin rozpoczynania i kończenia pracy, składane przez pracowników wychowujących dzieci do 14. roku życia lub opiekujących się niesamodzielnym członkiem rodziny. Jednak od tej zasady obowiązują dwa wyjątki. Pracodawca może odmówić ustalenia indywidualnego rozkładu czasu pracy, jeśli jest to niemożliwe ze względu na organizację czasu pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika. Pracodawca w takiej sytuacji musi pisemnie poinformować pracownika o przyczynie odmowy. W doktrynie podnosi się, że pracownik może zaskarżyć decyzję pracodawcy do sądu pracy, aby ten nakazał pracodawcy ustalenie indywidualnego rozkładu czasu pracy w sposób wskazany we wniosku. Rozpatrzenie takiej sprawy jest jednak mocno wątpliwe, ponieważ organizowanie pracy to dziedzina zastrzeżona dla wyłącznej kompetencji pracodawcy i żadna instytucja nie może go zastępować w tej roli.
Zapisz się
Do naszego newslettera
Bądź na bieżąco ze wszystkimi artykułami, nagraniami, darmowymi wydarzeniami oraz ofertą szkoleniową i nie pozwól zaskoczyć się żadnym zmianom w przepisach.