Wejście w życie zmian w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Dodany do ustawy emerytalnej przepis art. 26 ust. 6 umożliwia zastosowanie do obliczenia emerytury (ustalanej na nowych zasadach) średniego dalszego trwania życia wynikającego z ogłoszonej przez Prezesa GUS tablicy, obowiązującej w dniu osiągnięcia przez wnioskodawcę powszechnego wieku emerytalnego, nawet jeśli wystąpił on z wnioskiem o przyznanie emerytury w okresie, w którym obowiązywała już nowa tablica średniego dalszego trwania życia. Przepis art. 26 ust. 6 dotyczący osób:

1. które wniosek o emeryturę zgłaszają w okresie, w którym obowiązuje nowa tablica trwania życia w stosunku do tablicy obowiązującej w dniu, w którym osiągnęły powszechny wiek emerytalny,
2. którym przyznawana jest z urzędu emerytura od miesiąca, od którego zostałaby podjęta wypłata renty i w miesiącu tym obowiązuje nowa tablica trwania życia w stosunku do tablicy obowiązującej w dniu, w którym osiągnęły powszechny wiek emerytalny.

Przy obliczaniu wysokości emerytury przyznawanej na podstawie art. 24 lub art. 27 w związku z art. 55 ustawy emerytalnej średnie dalsze trwanie życia będzie ustalane na podstawie tablicy obowiązującej w dniu:

1. zgłoszenia wniosku o emeryturę, za wyjątkiem sytuacji, gdy dla ubezpieczonego korzystniejsze jest zastosowanie tablicy trwania życia, obowiązującej w dniu, w którym osiągnął on wiek emerytalny, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b ustawy emerytalnej i art. 27 ust. 2 i 3 ustawy emerytalnej (w przypadku osób, których emerytury są obliczane przy zastosowaniu art. 55 tej ustawy),
2. osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli wniosek został zgłoszony w miesiącu osiągnięcia tego wieku lub przed miesiącem osiągnięcia tego wieku.

Obliczając wysokość emerytury ZUS:

• ustali, czy dla wnioskodawcy korzystniejsze jest przyjęcie średniego dalszego trwania życia (ustalonego dla wieku, w którym przechodzi on na emeryturę) wynikającego z tablicy trwania życia obowiązującej w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę, czy też z tablicy obowiązującej w dniu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego,
• do ustalenia wysokości emerytury przyjmie korzystniejsze dla wnioskodawcy (tj. niższe) średnie dalsze trwanie życia.

W przypadku emerytury przyznawanej z urzędu na podstawie art. 24a ustawy emerytalnej, średnie dalsze trwanie życia ustala się na podstawie tablicy obowiązującej w dniu:

1. osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli emerytura jest przyznawana od dnia osiągnięcia tego wieku,
2. od którego zostanie przyznana z urzędu emerytura, jeżeli emerytura ta jest przyznawana od miesiąca, od którego byłaby podjęta wypłata renty, chyba że dla ubezpieczonego korzystniejsze jest zastosowanie tablicy trwania życia, obowiązującej w dniu, w którym osiągnął on wiek emerytalny, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b ustawy emerytalnej.

Obliczając wysokość emerytury przyznawanej na podstawie art. 24a ustawy emerytalnej, od miesiąca, od którego byłaby podjęta wypłata renty ZUS:

1. ustali, czy dla wnioskodawcy korzystniejsze jest średnie dalsze trwanie życia (ustalone dla wieku, w którym przechodzi on na emeryturę) wynikające z tablicy trwania życia obowiązującej w miesiącu, od którego przyznana została z urzędu emerytura, czy też z tablicy obowiązującej w dniu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego,
2. do ustalenia wysokości emerytury przyjmie korzystniejsze dla osoby zainteresowanej (tj. niższe) średnie dalsze trwanie życia.

Na wniosek osoby uprawnionej do emerytury przysługującej na podstawie art. 24, art. 24a lub art. 27 ustawy emerytalnej (obliczonej z zastosowaniem art. 55 tej ustawy), organ rentowy zobowiązany jest do ponownego ustalenia wysokości tej emerytury z uwzględnieniem tablic obowiązujących w dacie osiągnięcia wieku emerytalnego, wskazanego w art. 24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27 ust. 2 i 3 przywołanej ustawy. Emerytura w nowej wysokości przysługuje od miesiąca, w którym został zgłoszony wniosek o jej ponowne ustalenie, nie wcześniej jednak niż od dnia wejścia w życie ustawy zmieniającej.

Termin na wydanie decyzji w sprawie ponownego ustalenia emerytury wynosi 60 dni od dnia wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Przepis art. 26 ust. 6 ustawy emerytalnej nie ma zastosowania przy ustalaniu wysokości świadczeń przyznawanych z tytułu ukończenia niższego od powszechnego wieku emerytalnego, tj.:

• emerytury na podstawie art. 184 ustawy emerytalnej,
• emerytury częściowej,
• emerytury pomostowej,
• nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.