Podstawa prawna
Stosownie do dyspozycji art. 750 KC do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.
Cytowany przepis reguluje reżim prawny tzw. umów o świadczenie usług. Tego typu umowy, aby podlegały unormowaniom wynikającym z art. 750 KC, łącznie muszą spełniać dwie przesłanki: są umowami o świadczenie usług i jednocześnie nie są uregulowane innymi przepisami. W praktyce dnia codziennego przedmiotowe umowy dotyczą na przykład sprzątania czy pilnowania mienia.
Umowa o świadczenie usług
Umowy o świadczenie usług stanowią niezwykle szeroką kategorie umów. Ich przedmiotem jest wykonywanie czynności faktycznych na rzecz innej osoby. Nie maja one zastosowania do czynności prawnych. Tego rodzaju czynności stanowią bowiem przedmiot umowy zlecenia. Zgodnie bowiem z treścią art. 734 § 1 KC przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie.
Przepis art. 750 KC ma zastosowanie do umów, które nie zostały uregulowane przepisami dotyczącymi poszczególnych umów nazwanych. Są nimi m.in.: umowa agencyjna, umowa przechowania, umowa spedycji i umowa przewozu. Przepis art. 750 KC nie znajdzie także zastosowania do umów o świadczenie usług bardzo zbliżonych do umów nazwanych. W takich przypadkach należy stosować poprzez analogię przepisy regulujące umowę, do której umowa nieuregulowana jest najbardziej zbliżona.
Umowa starannego działania
Umowa o świadczenie usług jest umową starannego działania i nie może zmierzać do osiągnięcia konkretnego rezultatu. W przypadku gdyby umowa zmierzała do osiągnięcia określonego wyniku, stanowiłoby to podstawę do zakwalifikowania jej jako umowy o dzieło. W związku z tym umowy, których przedmiotem jest osiągnięcie konkretnego rezultatu, nie mogą zostać zakwalifikowane jako umowy o świadczenie usług.
Odpowiednie stosowanie przepisów o umowie zlecenia
Art. 750 KC stanowi, iż do umów o świadczenie usług, nieuregulowanych innymi przepisami, odpowiednie zastosowanie mają przepisy o umowie zlecenia.
Odpowiednie stosowanie przepisów oznacza, iż niektóre z przepisów znajdują zastosowanie wprost, inne z modyfikacjami, a część przepisów w ogóle nie ma zastosowania. Odpowiednie stosowanie przepisów wymaga uwzględnienia specyfiki danej umowy.
Do umów o świadczenie usług wprost znajdą zastosowanie: art. 735 KC dotyczący zasad wynagradzania, art. 736 KC wprowadzający obowiązek zawiadomienia o nieprzyjęciu zlecenia, art. 737 KC regulujący sposób wykonania usługi, art. 738 KC dotyczący obowiązku osobistego wykonania usługi, art. 739 KC regulujący zasady odpowiedzialności w razie posłużenia się podwykonawcą, art. 740 KC wprowadzający obowiązek informacyjny, art. 741 KC określający zasady używania pieniędzy i rzeczy usługodawcy, art. 742 KC dotyczący zwrotu wydatków i zwolnienia z zobowiązań przyjmującego zlecenie, art. 743 KC odnoszący się do udzielenia zaliczek, art. 744 KC określający termin zapłaty wynagrodzenia, art. 745 KC o odpowiedzialności solidarnej usługobiorców oraz art. 747, 748, 749 KC, które regulują skutki śmierci bądź utraty zdolności do czynności prawnych przez dającego i przyjmującego zlecenie. Z modyfikacjami zastosowanie znajdzie art. 746 KC Nie znajdzie natomiast zastosowania przepis art. 734 § 2 KC dotyczący umocowania do działania w imieniu dającego zlecenie. Odnosi się ona bowiem do dokonywania na podstawie umowy zlecenia czynności prawnych.