Skopiuj link
Umowa o praktykę absolwencką skierowana jest do osób, które ukończyły gimnazjum i w dniu podjęcia praktyki nie przekroczyły 30 roku życia. Z tej formy zatrudnienia mogą skorzystać nawet osoby, które już wcześniej świadczyły pracę na podstawie stosunku pracy. Umowa ta zawierana jest pomiędzy praktykantem a podmiotem przyjmującym go na praktykę. Umowa taka powinna określać w szczególności:
- rodzaj pracy, w ramach której praktykant ma uzyskiwać doświadczenie i nabywać umiejętności praktyczne;
- okres odbywania praktyki;
- tygodniowy wymiar czasu pracy w ramach praktyki;
- wysokość świadczenia pieniężnego należnego praktykantowi, jeżeli praktyka ma być odbywana odpłatnie.
Z powyższego wynika, że miejsce wykonywania pracy nie jest elementem obligatoryjnym takiej umowy. Nie ma jednak przeszkód, aby strony wskazały to miejsce określając odpowiednio do rodzaju wykonywanych przez praktykanta czynności jako punkt w znaczeniu geograficznym lub określony obszar. Należy jednak pamiętać, że skoro umowa o praktykę absolwencką nie jest umową o pracę, to nie będą miały do niej zastosowania przepisy dotyczące wypłaty świadczeń z tytułu podróży służbowej, co potwierdza również stanowisko Departamentu Prawnego Głównego Inspektoratu Pracy z dnia 31 marca 2010 r. (nr GPP-364-4560-25-1/10/PE/RP).
Praktykanta natomiast w drodze wyjątku obowiązują takie normy czasu pracy jak pracownika, tj. 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a jego łączny czas pracy nie może przekroczyć przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. Ponadto podmiot zatrudniający praktykanta powinien mu zapewnić co najmniej 11 godzin odpoczynku dobowego i 35 godzin odpoczynku tygodniowego oraz 15 minutową przerwę, gdy jego czas pracy wynosi co najmniej 6 godzin. Istotnym jest również, że praktyka u danego podmiotu nie może przekroczyć łącznego okresu 3 miesięcy.
Nie bez znaczenia jest również fakt, że praktyka może być odbywana odpłatnie lub nieodpłatnie, co z kolei ma wpływ na sposób jej rozwiązania. W przypadku gdy praktyka odbywana jest:
- nieodpłatnie – umowa może być rozwiązana na piśmie w każdym czasie;
- odpłatnie – umowa może być rozwiązana na piśmie z zachowaniem siedmiodniowego terminu wypowiedzenia.
W sytuacji gdy strony umówią się na praktykę odpłatną, wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, tj. kwoty 3360 złotych.
Na podmiocie przyjmującym praktykanta na praktykę spoczywa również obowiązek zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków odbywania praktyki na zasadach dotyczących pracowników, w tym – w zależności od rodzaju świadczeń i zagrożeń związanych z odbywaniem praktyki – odpowiednich środków ochrony indywidualnej.
Podmiot przyjmujący na praktykę, na wniosek praktykanta, jest obowiązany wystawić na piśmie zaświadczenie o rodzaju wykonywanej pracy i umiejętnościach nabytych w czasie odbywania praktyki.
