Fundusz Pracy jest państwowym funduszem celowym, który co do zasady służy finansowaniu zadań polegających na promocji zatrudnienia, łagodzeniu skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej. Obecnie pracodawca jest zobowiązany do opłacania składek na Fundusz Pracy za pracowników, którzy osiągają w skali miesiąca kwotę wynagrodzenia w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w danym roku kalendarzowym.
W nowej ustawie zaproponowano, aby składka była opłacana od połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę. Art. 258 ust. 1 projektu ustawy o aktywności zawodowej stanowi, że „obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych [do wysokości 30 krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za dany rok kalendarzowy określonego w ustawie budżetowej], wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę opłacają:” między innymi:
pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby:
a) pozostające w stosunku pracy lub stosunku służbowym,
b) wykonujące pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą,
c) wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz za osoby z nimi współpracujące, z wyłączeniem osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.
Ponadto w przywołanym przepisie wymieniono także inne grupy osób oraz okoliczności, kiedy należy opłacać składkę na Fundusz Pracy.
Taka zmiana będzie wiązała się ze zwiększeniem obciążeń finansowych pracodawcy. Przedstawiciele pracodawców wskazują, że w takich okolicznościach ustawa powinna zastrzegać zakaz wykorzystywania środków z tego funduszu na inne cele niż związane z aktywizacją zawodową. W ostatnim czasie są one również przeznaczane na świadczenia, które nie realizują wskazanego celu (np. trzynaste i czternaste emerytury), a tym samym nie są zaspokajane potrzeby rynku pracy.
Autorzy omawianego projektu, czyli Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej zakładają wejście w życie nowych przepisów od 1 stycznia 2023 roku, jednak wcześniej projekt musi przejść całą ścieżkę legislacyjną.