Skopiuj link
W przypadku pracowników, którzy w umowie o pracę jako miejsce wykonywania pracy wskazany mają określony obszar, a nie konkretne miejsce, przychodem ze stosunku pracy będzie również zwrot poniesionych wydatków związanych z wyjazdem, takich jak: noclegi czy zwrot kosztów podróży. Trzeba bowiem pamiętać, że wyjazdów związanych z realizacją zadań na terenie określonym w umowie o pracę nie można traktować jako podróży służbowej. W konsekwencji nie ma też podstaw do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ustawodawca przewidział szczególną regulację dotyczącą zwolnienia od opodatkowania wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 19 ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów. Zwolnienie to jest limitowane do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł. Zatem, jeżeli wartość świadczenia będzie przekraczać kwotę 500 zł w miesiącu to nadwyżka będzie podlegać doliczeniu do przychodu pracownika i opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
„Aby zwolnienie, o którym mowa powyżej, mogło mieć zastosowanie, wartość tego świadczenia nie może przewyższać kwoty 500 zł miesięcznie. Przy tym nie jest istotne, gdzie pracownicy będą zakwaterowani. Mogą być to zarówno hotele, hotele pracownicze, jak i kwatery prywatne.” (por. Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, red. prof. dr hab. Witold Modzelewski, Małgorzata Słomka, Jerzy Bielawny, Krzysztof Radzikowski, Wojciech Safian, Marcin Szymocha, Mateusz Wojciechowski, Marek Zagórski, Piotr Zyśk)
