Skopiuj link
Zgodnie z art. 2071 kodeksu pracy pracodawca jest zobowiązany przekazać pracownikom informacje, które można podzielić między dwie kategorie. Część z nich ma bowiem charakter edukacyjny, a pozostałe – organizacyjny.
Do pierwszej grupy, a więc informacji edukacyjnych, zaliczyć należy wytyczne dotyczące zagrożeń dla zdrowia i życia występujących w zakładzie pracy, na poszczególnych stanowiskach pracy i przy wykonywanych pracach, a także działań ochronnych i zapobiegawczych podjętych w celu wyeliminowania lub ograniczenia tych zagrożeń.
Warto zwrócić uwagę, że omawiany obowiązek informacyjny jest zupełnie niezależny względem obowiązku nałożonego na pracodawcę mocą art. 226 kodeksu pracy odnoszącego się do ryzyka zawodowego. W § 2 rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy zawarte są definicje legalne zarówno „zagrożenia dla zdrowia i życia” (pkt 13 w związku z § 2 pkt 11) jak i „ryzyka zawodowego (pkt 7). Zagrożeniem jest bowiem stan środowiska pracy, rozumianego jako warunki środowiska materialnego określanego czynnikami fizycznymi, chemicznymi i biologicznymi, w którym odbywa się proces pracy, mogących spowodować wypadek lub chorobę. Ryzykiem zawodowym jest natomiast prawdopodobieństwo zaistnienia niepożądanych zdarzeń związanych z wykonywaną pracą, powodujących straty w szczególności wystąpienia u pracowników niekorzystnych skutków zdrowotnych w wyniku zagrożeń zawodowych występujących w środowisku pracy lub sposobu wykonywania pracy. Informacja o zagrożeniach dotyczy poszczególnych stanowisk pracy. Zatem nie musi być ona zindywidualizowana dla każdego pracownika.
Ustawodawca nie określił sposobu, w jakim pracodawca powinien przekazać wszystkie niezbędne informacje pracownikom. Zatem może to zrobić w dowolny sposób, tak aby dotarły one do wszystkich pracowników. Wykształcenie świadomości pracowników w tym zakresie stanowi element prewencji wypadkowej w zakładzie pracy.
Druga grupa zagadnień dotyczy informacji o charakterze organizacyjnym. Pracodawca jest zobowiązany poinformować pracowników o zasadach postępowania w sytuacji kryzysowej – w razie wystąpienia awarii lub innej sytuacji zagrażającej życiu lub zdrowiu. Ponadto wskazuje pracowników wyznaczonych do udzielania pierwszej pomocy i wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników. W tym zakresie pracodawca powinien podjąć działania, które pozwolą na przyswojenie przez pracowników wspomnianych informacji nie tylko w teorii, ale również w praktyce. Pozwoli to bowiem na wypracowanie pewnych schematów zachowań, które należy zastosować w sytuacji kryzysowej.
