Dodatkowo umowa zlecenia i umowa o świadczenie usług powinna w treści określać sposób potwierdzania liczby godzin wykonywania zlecenia lub świadczenia usług na jej podstawie. Ten obowiązek wynika z art. 8b ust. 1 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. W przypadku gdy strony w umowie nie określą sposobu potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi przedkłada w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej informację o liczbie godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług, w terminie poprzedzającym termin wypłaty wynagrodzenia (art. 8b ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę).

Trzeba zwrócić uwagę, że ustawodawca w art. 8d ust. 1 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę zastrzegł wyjątki, w przypadku których nie stosuje się przywołanych wyżej warunków.

Przepisy o minimalnej stawce godzinowej nie mają zastosowania do następujących umów:

Przepisów art. 8a-8c nie stosuje się do:

1. umów, o których mowa w art. 734 i art. 750 Kodeksu cywilnego, jeżeli o miejscu i czasie wykonania zlecenia lub świadczenia usług decyduje przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi i przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne;

2. umów dotyczących usług opiekuńczych i bytowych realizowanych poprzez prowadzenie rodzinnego domu pomocy na podstawie art. 52 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1876);
3. umów:
 

1. o pełnienie funkcji rodziny zastępczej zawodowej,
2. o utworzeniu rodziny zastępczej zawodowej lub rodzinnego domu dziecka,
3. w przedmiocie prowadzenia rodzinnego domu dziecka,
4. w przedmiocie pełnienia funkcji rodziny pomocowej,
5. w przedmiocie pełnienia funkcji dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej typu rodzinnego,
6. w przedmiocie pełnienia funkcji wychowawcy wyznaczonego do pomocy w kierowaniu placówką opiekuńczo-wychowawczą typu rodzinnego, w przypadku, gdy w tej placówce nie ma zatrudnionego dyrektora

– jeżeli ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 1 doba;

4. umów dotyczących usług polegających na sprawowaniu opieki nad grupą osób lub osobami podczas wypoczynków lub wycieczek – jeżeli ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 1 doba;
5. umów dotyczących usług opieki domowej nad osobą niepełnosprawną, przewlekle chorą lub w podeszłym wieku, gdy w związku z ich wykonywaniem osoba świadcząca usługi zamieszkuje wspólnie z podopiecznym w jego mieszkaniu lub domu, a ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone jednej osobie lub wspólnie zamieszkującej rodzinie nieprzerwanie przez okres dłuższy niż jedna doba, z wyjątkiem przypadku świadczenia usług we wszelkich placówkach świadczących całodobowe usługi dla osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych lub w podeszłym wieku.

Pierwszy wyjątek ma zastosowanie w sytuacji, gdy wykonujący zlecenie lub świadczący usługi decyduje o czasie i miejscu wykonania zlecenia – świadczenia usługi i otrzymuje wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne. Przez wynagrodzenie prowizyjne należy rozumieć wynagrodzenie uzależnione od wyników:

1. uzyskanych przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi w ramach wykonania zlecenia lub świadczenia usług lub
2. działalności przedsiębiorcy albo innej jednostki organizacyjnej, na rzecz których jest wykonywane zlecenie lub są świadczone usługi

– takich jak liczba zawartych umów, wartość zawartych umów, sprzedaż, obrót, pozyskane zlecenia, wykonane usługi lub uzyskane należności (art. 8d ust. 3 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę).
 Natomiast pozostałe wyjątki związane są z pełnieniem przez wykonującego zlecenie lub świadczącego usługi w ramach zawartej umowy funkcji opiekuńczych.