Niewątpliwie trzeba przyjąć, że przychodami ze stosunku pracy są wszystkie świadczenia, które pracownik otrzymuje od pracodawcy w związku z pozostawaniem w stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Decydujące znaczenie ma zatem istnienie związku prawnego lub faktycznego pomiędzy świadczeniem a stosunkiem pracy (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2009 r., sygn. akt II FSK 251/08).

Na sfinansowanie środków na kartach pracodawca może przeznaczyć albo środki obrotowe albo z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Jednak dla możliwości zakwalifikowania określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy bez znaczenia pozostaje okoliczność czy pracodawca pokrywa jego wypłatę ze środków własnych, czy też ze źródeł bezpośrednio z pracodawcą niezwiązanych.

Mając na względzie powyższe, uznać należy, iż dofinansowanie przez pracodawcę zakupu lunchu dla pracownika stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy.

Pewne wątpliwości może budzić to, czy przekazanie pracownikom zasilonych kart lunchowych może być kwalifikowane jako pomoc socjalna. Przyjmuje się jednak, że tego rodzaju świadczenie stanowi pomoc materialną udzielaną pracownikowi, a więc mieści się w definicji legalnej działalności socjalnej określonej w art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

W takiej sytuacji zastosowanie znajduje art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1 000 zł. Rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. [Warto pamiętać, że jeszcze do końca 2022 roku obowiązuje zwiększony do 2 000 zł, mocą przepisów COVID-owych, limit zwolnienia od opodatkowania świadczeń finansowanych z ZFŚS.]

Natomiast w przypadku, gdy pracodawca przeznaczy na zasilenie kart własne środki obrotowe to wartość uzyskanego przez pracownika świadczenia powinna zostać doliczona do pozostałego przychodu i opodatkowana.

Na zakończenie należy zwrócić uwagę, że powyższe rozważania nie odnoszą się do obowiązku pracodawcy zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych. Warto dodać, ż organy podatkowe bardzo restrykcyjnie podchodzą do zwolnienia od opodatkowania posiłków regeneracyjnych finansowanych z tak zwanych kart lunchowych. Wskazują, że rozporządzenie w sprawie posiłków regeneracyjnych określa, jakie posiłki i napoje należ zapewnić pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach. Natomiast w przypadku, gdy pracownik otrzyma kartę, którą będzie mógł zapłacić za wybrane przez siebie dania to pracodawca nie może ustalić, co faktycznie pracownik nabył i czy nabyte produkty spełniają wymogi posiłków regeneracyjnych. Wobec tego nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia.