Ustawodawca określił warunki nabycia prawa do odprawy emerytalno-rentowej w art. 92¹ § 1 kodeksu pracy. Są one następujące:

• spełnianie przez pracownika warunków uprawniających do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury,
• ustanie stosunku pracy,
• przejście na emeryturę lub rentę,
• istnienie związku pomiędzy ustaniem stosunku pracy a przejściem na emeryturę lub rentę.

Co ważne wszystkie muszą zostać spełnione łącznie.

W dacie ustania zatrudnienia pracownik ma co najmniej spełniać przesłanki do nabycia prawa do jednego z wymienionych świadczeń. Zasady i procedurę nabywania świadczeń emerytalno-rentowych określa ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Koniecznym warunkiem nabycia prawa do odprawy emerytalno-rentowej jest przejście przez pracownika na rentę z tytułu niezdolności do pracy albo na emeryturę.

Pracownik musi wykazać, że rozpoczął pobieranie świadczenia w postaci emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy. W tym celu powinien przedłożyć pracodawcy decyzję organu rentowego o przyznaniu mu renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, wydaną po przeprowadzeniu postępowania wszczętego na wniosek zainteresowanego. Decyzja ta potwierdza prawo do wskazanych w niej świadczeń.