Ustawodawca jednoznacznie określił dokument niezbędny do potwierdzenia stanu ciąży na potrzeby stosunku pracy. Z dyspozycji art. 185 § 1 kodeksu pracy wynika, iż stan ciąży powinien być stwierdzony świadectwem lekarskim.
Świadectwo lekarskie potwierdzające stan ciąży wydaje się według wzoru Mz/L-1 (§ 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy, zwanego dalej rozporządzeniem).
Z wydanego świadectwa nie sporządza się kopii, chyba że pracownica jest zatrudniona u więcej niż jednego pracodawcy (§ 11 ust. 2 rozporządzenia).
Świadectwo, o którym mowa w art. 185 § 1 kodeksu pracy, stanowi podstawowy dokument potwierdzający ciążę. Natomiast przedstawienie przez pracownicę wyników badań USG nie jest wystarczającym dowodem potwierdzającym stan ciąży. Wynika z niego jedynie, iż kobieta poddała się badaniom ultrasonograficznym (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1999 r., sygn. akt I PKN 468/99).
Może się zdarzyć, iż pracodawca w wyniku własnych obserwacji stwierdzi, iż kobieta jest w ciąży. W takiej sytuacji, w jego interesie, jest stosowanie wobec tej pracownicy przepisów statuujących ochronę stosunku pracy i przyznających pracownicom w ciąży szczególne uprawnienia.