:quality(80):no_upscale()/trenerzy/ekspert-magdalena-jeziorska.png)
Skopiuj link
Do dochodów osób fizycznych rozliczających się na zasadach ogólnych, według skali podatkowej, stosuje się tak zwaną kwotę wolną od podatku. W dużym uproszczeniu jest to wartość, od której podatnik nie jest zobowiązany do zapłaty podatku.
Wyjaśnienie dotyczące kwoty wolnej od podatku ustawodawca zawarł w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W treści tego przepisu posługuje się jednak pojęciem „kwota zmniejszająca podatek”, a nie „kwota wolna od podatku”.
Zgodnie z treścią art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali:
| Podstawa obliczenia podatku w złotych | Podatek wynosi | |
| Ponad | do | |
| 120 000 | 12% minus kwota zmniejszająca podatek 3 600 zł | |
| 120 000 | 10 800 zł + 32% nadwyżki ponad 120 000 zł | |
Z powyższego wynika, że obecnie kwota zmniejszająca podatek jest stała i wynosi 3 600 zł rocznie (300 zł miesięcznie). Oznacza to, że opodatkowaniu podlega jedynie podstawa przekraczająca kwotę 30 000 zł. Dochody do kwoty 120 000 zł są opodatkowane stawką 12%. Natomiast nadwyżka przewyższająca tę kwotę jest opodatkowana według stawki 32%.
Odliczenia kwoty wolnej od podatku płatnik może dokonywać, w oparciu o złożoną przez podatnika deklarację PIT-2.
