Dla przykładu kobieta urodzona w dniu 3 maja 1953 r. wiek emerytalny osiągnęła w dniu 3 lipca 2013 r. Organ rentowy wyliczy wówczas emeryturę na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej. Podstawę obliczenia emerytury będzie stanowić kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składki i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura zaś stanowić będzie równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Jednocześnie w myśl w myśl art. 25 ust. 1b – jeżeli ubezpieczona pobrała emeryturę na podstawie Karty nauczyciela to podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ustaloną zgodnie z ust. 1, pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Następnie ZUS zastosuje art. 183 ust. 5 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r., która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013, wynosi:
- 20 % emerytury obliczonej na podstawie art. 53, tj. według dotychczasowych zasad oraz
- 80 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26.
Jeżeli świadczenie wyliczone według nowych zasad okaże się świadczeniem mniej korzystnym od pobieranego świadczenia, które było wyliczone na podstawie art.53 ustawy emerytalnej, ZUS będzie wypłacał dotychczasową emeryturę.