Sprawa C-396/13 Elektrobudowa Spółka Akcyjna – okoliczności
W celu wykonywania prac elektryfikacyjnych na terenie budowy elektrowni jądrowej w Olkiluoto, w gminie Eurajoki (Finlandia), Elektrobudowa SA zawarła w Polsce i na podstawie prawa polskiego umowy o pracę ze 186 pracownikami. Pracownicy ci zostali oddelegowani do fińskiego oddziału tej spółki. Zostali przydzieleni do prac na terenie budowy w Olkiluoto i zakwaterowani w mieszkaniach położonych w Eurajoki, około 15 kilometrów od tej budowy. Strony w postępowaniu głównym pozostają w sporze co do czasu potrzebnego na codziennie przejazdy tych pracowników z miejsca ich zakwaterowania do wspomnianej budowy i z powrotem.
Utrzymując, że Spółka nie przyznała im minimalnego wynagrodzenia, które było im należne na mocy fińskich układów zbiorowych obowiązujących w sektorze elektryfikacji i w sektorze instalacji technicznych budynku, mających zastosowanie na mocy prawa Unii, pracownicy indywidualnie przenieśli swe wierzytelności na fiński związek, aby ten zapewnił ich odzyskanie.
Sprawa C-396/13 Elektrobudowa Spółka Akcyjna – zakres świadczeń
W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym sąd pierwszej instancji regionu Satakunta (Finlandia) zwrócił się o wykładnię art. 3 Dyrektywy 96/71/WE zadając pytanie: „czy art. 3 dyrektywy 96/71 należy (…) interpretować w ten sposób, że pojęcie minimalnej stawki płacy obejmuje podstawową stawkę godzinową zgodnie z grupą zaszeregowania, wynagrodzenie gwarantowane w przypadku pracy na akord, dodatek wakacyjny, stałą dietę, odszkodowanie […] za czas potrzebny na dotarcie do pracy […] zgodnie z tymi warunkami pracy określonymi w uznanym za powszechnie stosowany układzie zbiorowym, objętymi załącznikiem do dyrektywy?”. W zapytaniu prejudycjalnym sąd pierwszej instancji regionu Satakunta ujął więc następujące świadczenia:
- stawka godzinowa zgodnie z grupą zaszeregowania,
- wynagrodzenie gwarantowane w przypadku pracy na akord,
- odszkodowanie za czas potrzebny na dotarcie do pracy oraz stała dieta,
- dodatek wakacyjny,
- koszty zakwaterowania oraz bony na posiłki.
Sprawa C-396/13 Elektrobudowa Spółka Akcyjna – wyrok
W dniu 12.02.2015 r. Trybunał wydał wyrok w przedmiotowej sprawie uznając, że:
- można obliczać płacę minimalną za pracę na podstawie stawki godzinowej lub za pracę na akord w oparciu o zaszeregowanie pracowników do kategorii wynagrodzenia, przewidziane w odpowiednich układach zbiorowych obowiązujących w przyjmującym państwie członkowskim, jeśli to obliczenie i to zaszeregowanie są dokonywane na podstawie wiążących i przejrzystych przepisów;
- stała dieta powinna być uznana za część płacy minimalnej na warunkach identycznych jak te, jakim podlega włączenie tej diety do płacy minimalnej wypłacanej pracownikom lokalnym w przypadku ich delegowania wewnątrz danego państwa członkowskiego;
- odszkodowanie za czas potrzebny na dotarcie do pracy (jeśli codzienny dojazd do miejsca pracy i z powrotem zajmuje im ponad godzinę), należy uznać za część płacy minimalnej pracowników delegowanych, o ile ten warunek jest spełniony;
- pokrycie kosztów zakwaterowania tych pracowników oraz dodatek
w postaci bonów na posiłki nie powinno być uznawane za element ich płacy minimalnej; - dodatek wakacyjny, jaki musi być przyznany pracownikom delegowanym za minimalny wymiar płatnych urlopów wypoczynkowych, odpowiada płacy minimalnej.