Pracodawcy organizują dla swoich pracowników liczne szkolenia. Mogą one rozwijać zarówno wiedzę, jak i umiejętności niezbędne przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych, ale również umiejętności miękkie. Pozwalają one na zdobycie przez pracowników nowych kompetencji. Jednak nie można zapominać, że zyskuje na tym także pracodawca.

Zazwyczaj to pracodawca organizuje różnego rodzaju szkolenia, pokrywając ich koszt z własnych środków. Pracownik bierze w nich udział, rozwija się, a to przekłada się na pracę świadczoną przez niego na rzecz pracodawcy. Można zatem uznać, ze zyskują na tym obie strony. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego. Przepisy, o których mowa w przytoczonej normie, to przede wszystkim regulacja kodeksu pracy dotycząca podnoszenia kwalifikacji z inicjatywy lub za zgodą pracodawcy (art. 103¹ – 103⁵ kodeksu pracy). Jeżeli zatem pracodawca przyzna pracownikowi dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryje opłaty za kształcenie, to ich wartość korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego. Przy czym reguły te dotyczą sfinansowania pracownikom kosztów kształcenia, jak i dofinansowania kosztów kształcenia.

Warto dodać, że Dyrektor KIS wskazał, że ze zwolnienia od opodatkowania korzysta także świadczenie w postaci sfinansowania przez pracodawcę podnoszenia kwalifikacji pracownika, z jego własnej inicjatywy. Takie stanowisko wynika z interpretacji indywidualnej z dnia 8 grudnia 2022 roku, sygn. 0115-KDIT2.4011.547.2022.2.HD.