Pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom świadczącym pracę w szczególnie uciążliwych warunkach posiłki regeneracyjne. Wynika on z art. 232 kodeksu pracy. Zasady i warunki wydawania tych posiłków oraz ich rodzaje określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 roku w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów.

Pracownicy zatrudnieni w warunkach szczególnie uciążliwych powinni  otrzymywać od pracodawcy nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Jak wynika z § 1 przywołanego wyżej rozporządzenia posiłki muszą przybrać postać jednego dania gorącego. Z kolei rodzaj i temperatura napojów powinna być dostosowana do warunków wykonywania pracy.

Pracodawca może wypełnić ciążący na nim obowiązek poprzez wydanie posiłków.

Jeżeli nie jest to możliwe ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, to może zapewnić korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych. Może także przekazać pracownikom niezbędne produkty, aby mogli sami przyrządzić sobie posiłki. Co ważne, pracownikom nie przysługuje ekwiwalent pieniężny za należne posiłki i napoje.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Dla zastosowania wskazanego zwolnienia istotne znaczenie ma to, aby z przekazanych bonów jednoznacznie wynikało, że uprawniają one jedynie do otrzymania posiłków albo artykułów spożywczych, które przysługują pracownikowi ze względu na pracę w warunkach szczególnie uciążliwych. Jeśli pracodawca nie będzie w stanie zweryfikować, na jaki cel pracownicy przeznaczają bony i czy służą one realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 232 kodeksu pracy, to wartość bonów powinna zostać opodatkowana.