Skopiuj link
Omawiając najistotniejsze zmiany warto zwrócić uwagę, że w aktualnym stanie prawnym ustawa o zatrudnianiu pracowników tymczasowych zawiera art. 3 ust. 1, zgodnie z którym pracodawcą użytkownikiem nie może być pracodawca, który w okresie ostatnich 6 miesięcy poprzedzających przewidywany termin rozpoczęcia wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego wypowiedział pracownikom stosunki pracy lub rozwiązał te stosunki na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli liczba zwolnionych z tych przyczyn pracowników odpowiada liczbie określonej w art. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844). W praktyce przywołany przepis uniemożliwiał niektórym pracodawcom korzystanie z pracowników zatrudnionych w agencji pracy tymczasowej w celu zaspokojenia potrzeb związanych z wystąpieniem pracy – jak stanowi ustawa:
- o charakterze sezonowym, okresowym, doraźnym lub
- których terminowe wykonanie przez pracowników zatrudnionych przez pracodawcę użytkownika nie byłoby możliwe, lub
- których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez pracodawcę użytkownika.
Szczególnie jeśli przeanalizujemy obecną sytuację, w której wielu pracodawców na przestrzeni ostatnich miesięcy dokonywało znaczących redukcji zatrudnienia. W przypadku poprawy koniunktury, zwiększenia liczby zamówień może powstać problem z zaspokojeniem zapotrzebowania na pracę najemną. Dzięki zmianom w przepisach prawa tacy pracodawcy zyskają możliwość czasowego zaspokojenia zapotrzebowania na pracę właśnie poprzez skorzystanie z usług agencji pracy tymczasowej. Przy tym „wynajmując” pracowników z agencji pracy tymczasowej pracodawcy wstrzymają jeszcze na pewien czas stałe zwiększenie zatrudnienia do czasu gdy poprawa koniunktury nabierze charakteru trwałego.
Do innych zmian istotnych z punktu widzenia podmiotu korzystającego z usług agencji pracy tymczasowej należy wydłużenie dopuszczalnego okresu wykonywania pracy tymczasowej przez konkretnego pracownika tymczasowego na rzecz jednego pracodawcy użytkownika. Dotychczas w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy agencja pracy tymczasowej zatrudniająca pracownika tymczasowego mogła skierować tego pracownika do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika przez okres nieprzekraczający łącznie 12 miesięcy. Ustawa nowelizująca ustawę o zatrudnianiu pracowników tymczasowych wydłuża ten okres do 18 miesięcy. Ta zmiana jest szczególnie istotna z punktu widzenia podmiotu, który w sposób stały korzysta z pracowników tymczasowych, którzy muszą wykazywać się szczególnymi predyspozycjami do wykonywania konkretnej pracy tymczasowej bądź też których proces przygotowania do samodzielnego wykonywania pracy jest czasochłonny. Zmiana prawa umożliwi takim pracodawcom dłuższe korzystanie z pracownika tymczasowego z zachowaniem dotychczasowej formuły tj. pracy tymczasowej.
