Skopiuj link
W przypadku, gdy niezdolność do pracy z powodu choroby powstanie po 31 grudnia 2010 r. , okres od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, za który przysługuje wyższa wysokość zasiłku chorobowego w związku z pobytem w szpitalu, jest liczony począwszy od pierwszego dnia niezdolności do pracy przypadającej po okresie wypłaty przez pracodawcę wynagrodzenia za czas choroby (za okres 14 dni).
Zasada ta ma także zastosowanie w przypadku, gdy niezdolność do pracy pracownika przypada na przełomie roku (zaczęła się przed l stycznia 2011 r. i trwa nieprzerwanie także w 2011 r.) oraz w dniu 31 grudnia 2011 r. pracownik ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby.
Przy ustalaniu okresu od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, za który przysługuje wyższa wysokość zasiłku chorobowego w związku z pobytem w szpitalu, powinny być uwzględniane okresy orzeczonej niezdolności do pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie za czas choroby, o którym mowa wart. 92 Kodeksu pracy oraz zasiłek chorobowy, a także okresy, za które pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia za czas choroby lub zasiłku chorobowego, z przyczyn określonych w art. 14 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
W przypadku, gdy niezdolność do pracy pracownika zostanie spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, okresu niezdolności do pracy z powodu choroby z tego tytułu nie wlicza się do okresu 33 lub odpowiednio 14 dni, po upływie którego pracownik nabywa prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego. Zatem, przy ustalaniu okresu od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, w którym za okres pobytu w szpitalu zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 80% podstawy wymiaru nie wlicza się okresu niezdolności do pracy z powodu choroby spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.
Również w przypadku, gdy pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu zatrudnienia, okresu niezdolności do pracy, za który zasiłek ten przysługuje, nie uwzględnia się przy ustalaniu okresu, za który zasiłek chorobowy przysługuje w wyższej wysokości w związku z pobytem w szpitalu. Ponieważ niezależnie od wieku pracownika, za okres niezdolności do pracy przypadającej po ustaniu zatrudnienia, przysługuje zasiłek chorobowy, a nie wynagrodzenie, o którym mowa wart. 92 Kodeksu pracy, zasada dotycząca wyższej wysokości zasiłku chorobowego w związku z pobytem w szpitalu, nie ma zastosowania.
Powyższa zasada ma zastosowanie w przypadku niezdolności do pracy trwającej na przełomie roku, gdy w 2010 r. pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby przez okres dłuższy niż 33 dni. Zatem pracownik, który w dniu 31 grudnia nabył prawo do zasiłku chorobowego, od 1 stycznia ma nadal prawo do tego zasiłku za cały nieprzerwany okres niezdolności do pracy z powodu choroby, a okresu niezdolności do pracy od 1 stycznia nie wlicza się do okresu, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. Zatem okres od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym jest w tym przypadku liczony począwszy od niezdolności do pracy przypadającej po przerwie, a więc po okresie wypłaty wynagrodzenia za czas choroby.