Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika stanowi jednostronną czynność pracodawcy. Pracownik nie musi wyrazić na nią zgody. Zdarza się, że pracodawca korzysta z tego trybu pod nieobecność pracownika.

Co do zasady pracodawca nie może powołać się na okoliczności uzasadniające rozwiązanie umowy w trybie dyscyplinarnym po upływie miesiąca, od kiedy dowiedział się o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy. Warunkiem skorzystania z tej instytucji jest złożenie pracownikowi oświadczenia o skorzystaniu z trybu, o którym mowa w art. 52  kodeksu pracy. Zgodnie z art. 30 §  3 kodeksu pracy oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie. Pracodawca może sporządzić takie pismo w obecności pracownika. Może także podjąć decyzję o zastosowaniu omawianej regulacji pod jego nieobecność w zakładzie pracy.

Trzeba jednak pamiętać, że skuteczne rozwiązanie umowy o pracę w trybie natychmiastowym z winy pracownika nastąpi, jeżeli pracownik miał możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia pracodawcy. Odpowiednie zastosowanie znajdą tu bowiem przepisy kodeksu cywilnego. Zgodnie z treścią art. 61 § 1 zd. 1 kodeksu cywilnego oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Nie można zapominać, że w prawie pracy stosuje się tak zwaną fikcję doręczenia. Na tej podstawie traktuje się jako doręczoną przesyłkę, która nie została podjęta pomimo jej dwukrotnego awizowania. W konsekwencji dopiero wtedy, gdy pracownik zapoznał się, lub miał możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia pracodawcy o rozwiązaniu umowy, ustanie zatrudnienie.