Pracodawca może opłacać dla swoich pracowników składki na ich ubezpieczenie na życie. Jeśli beneficjentem z tego ubezpieczenia jest pracownik albo inna wskazana przez niego osoba, to wartość finansowanej przez pracodawcę składki stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy.

Jak wynika z treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze stosunku pracy stanowi w zasadzie każda korzyść otrzymana przez pracownika od pracodawcy w związku z łączącym ich stosunkiem pracy.

Istotne znaczenie ma również ustalenie momentu powstania przychodu u pracownika. Co do zasady decydujące znaczenie mieć będzie moment poniesienia przez pracodawcę wydatku w tym zakresie. Pracownik uzyska przychód w każdym miesiącu, w którym pracodawca opłaci za niego składkę ubezpieczeniową. Inaczej przedstawia się sytuacja w odniesieniu do powstania przychodu z tytułu opłacania przez pracodawcę składek, które w części są inwestowane w ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe. Wtedy przychód dla pracownika powstaje w momencie cesji praw i przekazania obowiązków wynikających z umowy na rzecz ubezpieczonego pracownika. Do tego momentu pracownik nie posiada praw do wypłaty i innych możliwych profitów wynikających z umowy ubezpieczenia, a tym samym nie uzyskuje przychodu.